2011-02-09 El problema de la sucesión presidencial en Egipto.

Los cables del Departamento de Estado de EEUU siguen haciéndose públicos cada día, tanto en la página central de Wikileaks como en sus miles de ‘espejos’ diseminados por la red. Es una certeza que la revelación del funcionamiento íntimo de los gobiernos corruptos de Túnez y Egipto han inspirado las transiciones democráticas que se están intentando en estos momentos. Los ciudadanos de ambos países han reaccionado al ver de manera directa y cándida las negociaciones a puerta cerrada y la corrupción opresiva de su clase política, que los reprime para satisfacer sus intereses y los de sus aliados.

En el caso particular de Egipto el escenario al que se ha llegado es en extremo complejo, algo causado mayoritariamente por ser este un país intermediario en las relaciones entre Israel y Palestina, y de manera más general en todo Oriente Medio. Ya en un cable del año 2007 (07CAIRO1417) el embajador de EEUU en Cairo dice que "la sucesión presidencial es el elefante en la habitación de la política egipcia. A pesar de los incesantes rumores nadie en todo Egipto tiene la certeza de quien va a sustituir a Mubarak, ni tampoco como esa sucesión se va a llevar a cabo”. Estos problemas son los propios de un régimen opresivo, que tiene que ejercer sus intereses en contra de la voluntad de sus ciudadanos; algo que, por su parte, el propio gobierno admite, como nos muestra otro cable de 2009 (09CAIRO1468) en el que el ex ministro Dessouki reconoce que las elecciones de 2011 representarían de manera casi segura un problema de seguridad, que, sin embargo, podría ser aplacado ya que “la sublevación no es parte del espíritu egipcio”.

La situación actual dista mucho de lo que Dessouki se imaginó. Ahora mismo, entrando ya en la tercera semana de protestas, Egipto sigue paralizado y la situación empeora; Mubarak no da la cara y a pesar de asegurar que no será candidato para las próximas elecciones todo indica que pretende orquestar el futuro gobierno desde la sombra, y que las recientes ofertas hechas por su nuevo portavoz y hombre fuerte Omar Suleiman deben su falta de concreción al motivo de su ofrecimiento, a saber, que el gobierno solo pretende ganar tiempo y hacerse fuerte. Lo cierto es que pese a la demostración evidente del desprecio de sus ciudadanos, pese a conocerse el juego sucio del gobierno, que contrató bandas de criminales encargadas de crear situaciones violentas, pese al abuso de la policía y los militares en demostraciones pacíficas, pese a la tortura de ciudadanos y los ataques a los medios de expresión independientes y a la red, los principales actores se niegan a que haya una transición democrática real. Así, cuando los EEUU le pide a Mubarak que se retire, lo hacen sabiendo que jamás van a permitir que una figura como la de Amre Moussa, jefe de la popular la Liga Árabe pueda llegar a ser Presidente y peor aún alguien del partido egipcio de la Hermandad Islámica. Egipto es demasiado valioso estratégicamente en el complejo entramado político de Oriente Medio, y los EEUU y su aliado en la zona, Israel, se verían apretados si es que lo gobernase alguien favorable a sus principales enemigos, Irán y Siria.

Esta alianza era de sobra conocida e incluso fue ratificada por la administración de Obama, sin embargo, gracias a los cables conocemos las motivaciones verdaderas detrás de las partes: en el cable 09CAIRO874, por ejemplo, se habla incluso de cifras: “la paz con Israel ha cementado el rol moderado de Egipto en las negociaciones de paz en Oriente Medio, además de dar una base política para el apoyo militar y económico de EEUU ($1.3 billones y $250 millones respectivamente)”.

En esta situación se vuelve crucial la figura del vicepresidente Omar Suleiman, ya que los cables nos cuentan sus relaciones íntimas con Israel, por lo que parece ser el elegido por los aliados para quedarse en el poder. En el cable 07CAIRO3503, se cita a Suleiman como favorable a que "el IDF (las Fuerzas de Defensa de Israel) re-invada Philadelphi (la franja de tierra en Gaza entre las fronteras de Israel y Egipto) si creen poder detener las rutas de contrabando". En otro cable de 2008, que narra una reunión con dirigentes estadounidenses republicanos y pro-Israel, Suleiman se muestra muy complaciente con sus aliados, promete colaboración total con Israel en temas de seguridad, refiriéndose al control de túneles que los habitantes de Gaza cavan para conseguir suministros del lado egipcio. También ensalza, de manera significativa "los beneficios de un periodo de calma que previene futuras inflamaciones de la emoción Palestina", algo que se parece de manera alarmante a sus actuales intentos de contener la rabia de la población egipcia con medidas populistas, como la promesa de subir en un 15% los sueldos del personal del gobierno.

La sucesión en Egipto es, a la luz de estos datos, un tema de interés internacional, que ya no afecta solo al pueblo egipcio, sino al delicado balance de poder en Oriente Medio, y en especial para la crítica situación en Gaza. Lo que está claro es que si EEUU, Israel y sus aliados logran colocar a su candidato la situación seguirá igual (09CAIRO79) y no habrá, como no ha habido hasta ahora, una verdadera negociación por la paz en Palestina por lo que todo parece indicar que los abusos continuarán. Por el otro lado, es evidente que si el maltratado pueblo egipcio realmente quiere ver los frutos de sus protestas y demandas, deberán seguir luchando para conseguir una verdadera transición de poder y no solo una pantomima orquestada por intereses político-económicos, ya que si algo hemos aprendido de los secretos de EEUU es que a los gobiernos actuales no les gusta la democracia.

2011-02-09 Notas sobre la persecución a Julian Assange

Ya no queda ninguna duda de que Wikileaks está siendo atacada: amenazas directas desde el Pentágono; llamamientos al ataque militar por parte de la vieja derecha neo-conservadora, – que incluye un intento de juzgarla como espía usando una vieja ley de 1917 ; los sonados boicots de Paypal, Moneybookers, Amazon y ahora incluso Apple; la reticencia del gobierno Australiano para defender a su ciudadano (Julian Assange), el rechazo de su residencia en Suecia sin explicación alguna por parte de las autoridades, y la lista crece.

2011-02-17 25 Bahman -Protestas en Bahréin

“No suníes, no chiíes, solo bahreiní” es el cántico que se escucha ahora mismo en Manama, capital de Bahréin. Hasta ahora los enfrentamientos políticos en el país habían sido siempre motivados por diferencias entre estas dos etnias, sin embargo, desde el 14 de Febrero (25 Bahman), miembros de ambas partes, jóvenes, viejos, mujeres y niños se han unido para luchar juntos por sus derechos. Gracias a blogs y cuentas de Twitter que lograron escapar la censura del gobierno, sabemos que las protestas pacíficas que se estaban llevando a cabo en la glorieta de Lulu terminaron en una masacre de civiles: hay un número no confirmado de muertos y heridos, así como centenares de detenciones.

Asuntos Internacionales

Para entender mejor el pasado político y militar del Reino de Bahréin debemos retornar una vez más a los cables filtrados del Departamento de Estado. En 08MANAMA496, C. Henzel, Charge d’Affaires de los EEUU en Bahréin, dice que como este es “el Estado más pequeño del Golfo, históricamente ha necesitado mejores relaciones con el Occidente por motivos de seguridad que el resto de sus vecinos”. Otros cables aseguran que en 2008 los líderes de Bahréin estaban “enfocados prioritariamente en defenderse del potencial de los misiles Iraníes pero también en maximizar radares costeros”. Así, en ese mismo año “el gasto militar de EEUU en Bahréin fue de 3.9 millones USD. El Departamento de Estado presionó para incrementar ese número para el siguiente año.”

Así, cuando el Rey Hamad recibió un mensaje de Irán pidiendo colaboración para echar a las tropas extranjeras del Golfo (08MANAMA252), este prefirió jugar a dos bandas, pidiendo calma a Irán para cambiar su comportamiento mientras recibía beneficios de EEUU y aceptaba su presencia en la región (08MANAMA528). Para cerrar esta alianza, el Rey Hamad también entablo negociaciones fructíferas con el brazo corporativo de EEUU: “corporaciones estadounidenses han ganado contratos muy lucrativos en los últimos anos, incluyendo: la compra de 24 Boeing 787 Dreamliners por parte de Gulf Air, un contrato conjunto de USD 5 mil millones con Occidental Petroleum para revitalizar el campo de Awali y bastante más de USD 300 millones en ventas de armas” (09MANAMA680).

Asuntos Locales

En cuanto a la política doméstica, Bahréin ha sufrido durante mucho tiempo los enfrentamientos entre sus dos etnias dominantes, los suníes que están en el poder y son la minoría y la mayoría chií. El resultado es que la mayoría es oprimida sistemáticamente mediante la censura y varias formas de coerción social, 08MANAMA496 explica cómo se utiliza para lograr una mayor estabilidad regional: “En los últimos dos meses [el cable es de 2008] el Rey se ha separado de su tradicional estilo y ha intervenido personalmente en varias controversias nacidas de las tensiones étnicas. Él mismo ha congregado públicamente y mediante sus ministros a líderes comunales, bloggers y editores de medios de comunicación para advertirles en contra de cruzar las líneas rojas de discusión en temas como la familia real y las críticas a jueces que han sentenciado a chiíes a la cárcel por protestas pro-democracia”

Derechos Humanos y Noticias Recientes

Así, a pesar de que Bahréin es la economía que más crece en el mundo Árabe (según datos de la ONU), la forma de gobierno ha creado profundas desigualdades sociales basadas en diferencias étnicas. Según los estudios realizados por el Centro por los Derechos Humanos de Bahréin, la mitad de los ciudadanos vive bajo el umbral de la pobreza. Esta gente ha sido oprimida por el gobierno, que se ha mantenido en esta posición privilegiada mediante la represión básica de libertades. Así, cuando sus ayer los ciudadanos protestaban pacíficamente por sus derechos tras ver los éxitos de Túnez y Egipto, el gobierno decidió atacar violentamente, sin posibilidad de negociación, a la gente reunida en la rotonda de Lulu. Sabemos lo sucedido gracias a varias cuentas de Twitter que narraban los eventos. Por ejemplo @BahreinRights (cuya cuenta ha sido cerrada) decía: “Los protestantes en #lulu han sido brutalmente atacados con gas lacrimógeno y balas de goma a las 3AM mientras dormían, habían muchas mujeres y niños”; mientras que @Warchadi dijo que “la policía está atacando casas de la zona y arrestando a cientos de personas”. Los números de muertos y heridos todavía no están confirmados y lo último que se supo fue que la policía planeaba atacar un hospital cercano donde los protestantes se habían refugiado y donde habían enviado a las mujeres y a los niños. Mucha gente pedía a través de Twitter donaciones de sangre y mientras los tanques aparecían (presuntamente enviados por Saudi Arabia) la gente empezaba a temer por sus vidas.

Jueves, 17 Feb 2011, 03.52 (GMT 0)

@Dr_Murtadha: “Noticias de más de 100 heridos, los policías no dejan a los paramédicos que atiendan a los heridos. Un doctor ha sido agredido por la policía.”

Abajo están algunas imágenes que se han filtrado en Internet:

2011-02-24 Rusia y España: Mafia, conexiones, verdades a medias y secretos públicos

El Fiscal de la Fiscalía Especial contra la Corrupción y la Criminalidad Organizada Jose “Pepe” Grinda González, que trabajo en el proceso de Zahkar Kalashov, un vor v zakone -el rango más alto en la jerarquía de la mafia rusa-, presentó recientemente un detallado análisis de las operaciones del Gobierno Español en contra del Crimen Organizado ruso (CO) o mafia Eurasiatica en una reunión a puerta cerrada con expertos en el tema, en donde explica que considera a Rusia, Bielorrusia y Chechenia como “estados-mafia”, y señala que Ucrania sigue el mismo camino. Cable:10MADRID154.

Grinda también cita notablemente la tesis mantenida por Alexander Litvinenko, el ex agente de los servicios de inteligencia rusos, que trabajaba en temas relacionados con el CO y que murió envenenado en Londres por polonio-210 radioactivo en 2006. Litvinenko sostenía que “el Servicio de Seguridad Ruso (FSB), el Servicio de Inteligencia Extranjero (SVR) y el GRU (servicio ruso inteligencia militar) – controlan el crimen organizado en Rusia”.

El cable también menciona a Grinda diciendo que “cree que el SSR está “absorbiendo” la mafia Rusa, pero que también puede ‘eliminarla’ de dos maneras: matando a los líderes de la mafia que no hacen lo que los servicios de seguridad les piden, o encerrándolos para eliminarlos de la competición por influencia. Los jefes podrían también ser encarcelados para su propia protección”. Argumenta, además, que el “Partido Democrático Liberal (PDL) fue creado por la KGB – el viejo comité para las seguridad del estado, fuerza a la que pertenecía Vladimir Putin – y que contiene muchos criminales de gran escala. Grinda añade que existen lazos comprobados entre los partidos políticos rusos, el crimen organizado y el tráfico de armas. Sin elaborar demasiado, cita el enigmático caso del "Barco del Océano Ártico” como un “claro ejemplo de tráfico de armas”.

Según el Telegraph, Este barco estuvo desaparecido aproximadamente durante un mes en verano de 2009 y fue recuperado en la costa de África Occidental el 17 de agosto. Todo lo sucedido está envuelto en un aire de misterio, pero parece claro que el barco estaba siendo observado de cerca por el Mossad (el servicio de inteligencia israelita), que declararía luego que el barco no contenía madera, como mantenía Moscú, sino misiles S-300, el arma anti-aérea más avanzada del gobierno Ruso. Su destino final era Irán.

El crimen organizado y el gobierno ruso

En el mismo cable Grinda afirma que “tras investigar el CO durante 10-12 años había llegado a la conclusión que si bien las organizaciones terroristas intentan sustituir la esencia propia del Estado, el CO intenta convertirse en un complemento de sus estructuras”.

También dice que “el CO empieza a acumular poder económico y político cuando consigue contratos civiles legales en proyectos civiles y relacionados con la construcción de infraestructuras”. Al referirse a los altos mandos de la organización (los vor v zakone) dice que estos “no se mezclan en crímenes como el asesinato, extorsión o chantaje, sino que se concentran en actividades de mayor posición jerárquica, como la compra de altos cargos del Gobierno”.

Uno de estos altos mandos, Gennadios Petrov, principal objetivo de la Operación Troika, llevada a cabo en España (para más información sobre la Operación lee más abajo), estaba, según nos cuenta Grinda, “peligrosamente cerca” de las altas esferas del GdR. Petrov fue, de manera curiosa y sorpresiva, puesto en libertad bajo fianza por jueces Españoles, y desde el 31 de enero de 2010 está bajo arresto domiciliario.

Varios países colaboraron en la investigación, que sigue abierta, entre ellos Alemania, Suiza, Austria, Bélgica y los EEUU. También sacó a relucir la reciente colaboración del gobierno francés y, más importante aún, la falta de colaboración del Reino Unido, país en que murió el ex espia Litvinenko y que bloqueó las investigaciones pertinentes al caso.

En cuanto a la colaboración del gobierno Ruso, Grinda recuerda los esfuerzos que hizo España para arrestar a Tariel Oniani como parte de la Operación Avispa (más
información abajo). “En junio de 2005, el georgiano Oniani escapó a Rusia horas antes de que fuese arrestado en España y Rusia le hizo ciudadano en abril de 2006, a pesar de su calidad de prófugo de la justicia española. Cita este hecho como “un ejemplo de Rusia poniendo a criminales de alto rango a trabajar para sus intereses”. También alega que el Ministerio de Interior Ruso está protegiendo a Oniani incluso mientras esta encarcelado. Cuando este fue arrestado en Moscu en junio de 2009, Espana solicitó su extradición basándose en los datos recogidos por la Operación Avispa, a lo que Rusia respondió diciendo que la ciudadanía Rusa de Oniani le protege de ser extraditado.

La Operación Troika

Fue llevada a cabo en Mallorca, Málaga, Madrid y Alicante, y su objetivo principal era Gennadios Petrov y sus colaboradores más cercanos, todos de la familia criminal de Tambov-Malyshev.

El cable 09MADRID869 revela: “La Fase I de Op Troika, ejecutada en junio de 2008, resultó en el arresto de veinte líderes de la familia criminal de Tambov-Malyshev, acusados de conspiración criminal, blanqueo de dinero, falsificación de documentos y crímenes contra las finanzas publicas. Muchos de los arrestados eran “vor v zakone” o “Criminales de Ley”, el peldaño mas alto del liderazgo del crimen organizado Ruso. En particular, Gennadios Petrov, el supuesto líder, Alexander Malyshev, su consejero y Vitaly Izquilov, uno de sus tenientes, que gozaba de libertad bajo fianza después de su arresto en la Operación Avispa. Todos ellos formaban uno de los cuatro círculos criminales más grandes del mundo y el más grande de la Mafia Rusa. España sirvió como refugio de las autoridades y grupos rivales. Baltazar Garzón, el juez del Tribunal Supremo que dirigió la investigación, acusó al grupo de lavado de dinero en España proveniente de una gran variedad de actividades ilícitas, que incluían asesinatos a sueldo, ventas de drogas y armas, extorsión, coerción, chantaje y secuestros.

El diario conservador ABC reportó en julio de 2008 que el gobierno de España había grabado miles de conversaciones durante la investigación de dos años. Fuentes anónimas revelaron al diario que 230 de esas grabaciones “te pondrían los pelos de punta” por la gravedad de revelaciones sobre los acusados –especialmente Petrov- y su inmenso poder y conexión políticas, además de la cantidad de actividad criminal en Rusia llevada a cabo desde España. Más de una vez se mencionan altos oficiales del gobierno ruso para asegurar a sus socios que sus actividades criminales seguirían tal y como habían sido planeadas. La prensa sugirió en su momento que esta evidencia, extremadamente delicada, podría afectar las relaciones bilaterales entre ambos países. Además, añadieron que los detalles de la operación Troika están tan bien asegurados que sólo diez de los más altos cargos del gobierno Espanol estarían al tanto de todos.

El ABC proclama que Vladislav Retznik, un colaborador cercano de Petrov, goza de fuertes lazos con el GdR: no sólo actuaba como mano derecha de Petrov, sino que además “lo más significativo es que Retznik no es un diputado más dentro de la Duma, no sólo preside el comité legislativo de mercados financieros y es viceportavoz de su grupo parlamentario-, sino que es alguien muy próximo al primer ministro Putin y que puede presumir de la amistad del presidente del país, Dmitri Medvédev, y de la del presidente del Sberbank (primer banco ruso), German Fref, hasta hace poco titular del Ministerio de Economía y Desarrollo.”
El diario ruso Novaya Gazeta publica que “un hombre de negocios anónimo de San Petersburgo, que trató tanto con la “Malyshevskie” como con la “tambovskie” en los noventa, contó a uno de sus corresponsales que la operación española podría tener consecuencias no deseadas para ciertos miembros de la élite política y económica de Rusia. Esta fuente considera que los citados “Rusos Españoles” podrían haber estado en contacto recientemente con altos mandos de Moscú. En particular, algunos medios nombraron a Igor Sechin en relación a Ilia Traber y Gennady Petrov. Igor Sechin es el antiguo jefe delegado de la Administración del Presidente y es ahora uno de los delegados del primer ministro."

También en 09MADRID869 se menciona que “múltiples informes alegan que Moscú fue dejado fuera de la investigación Troika –cuya Fase II resultó en la detención de tres abogados en el Sur de España en Abril de 2009- por miedo a filtraciones a criminales objetivo del GdE. Moscú está interesado en conocer las pruebas exactas que tienen los españoles y ha enviado investigadores a reunirse con mandos del GdE en más de media docena de ocasiones desde los arrestos pertenecientes a la Fase I de la operación Troika. El Presidente del Gobierno, José Luis Rodríguez Zapatero y el Presidente ruso Dmitri Medvedev se han reunido tres veces desde entonces, incluida la ocasión en Madrid en Marzo de 2009, cuando los dos líderes elevaron las relaciones bilaterales de los dos países a la categoría de asociación estratégica y firmaron un MoU –Memorandum of Understanding, “Memorandum de entendemiento” acerca de la cooperación en temas de CO.”
Ver http://en.wikipedia.org/wiki/Memorandum_of_understanding

Operación Avispa

Llevada a cabo por el Juez Fernando Andreu, colega de Baltasar Garzón, “tenía como objetivo la presencia del CO ruso, georgiano y ucraniano en España, que presuntamente blanqueaba dinero proveniente de casinos ilegales en Rusia mediante la inversión en el mercado inmobiliario español”.
La fase III de la operación, llevada a cabo en 2007, terminó con tres arrestos más, incluido el de Eduard Planells,subdelegado del Gobierno de Cataluña, por ayudar a miembros de la mafia rusa a obtener visados de trabajo para entrar legalmente en el país. Más información en El Mundo.
Del mismo cable, 09MADRID869: “Si bien oficiales del Gobierno de España (GdE) proclamaron públicamente la Operación Avispa como un éxito, informes de prensa posteriores sugieren que las autoridades tuvieron que enfrentarse a filtraciones y desbarajustes burocráticos. Zahkar Kalashov y Tariel Oniani – ciudadanos rusos de origen georgiano, principales objetivos de la Operación Avispa- fueron aparentemente alertados horas antes de la redada ocurrida en 2005 y volaron fuera del país.”
“Los servicios de seguridad rusos o una fuente corrupta en el GdE han sido citados como posibles culpables”.
Kalashov sería posteriormente arrestado en Dubai y rápidamente extraditado a España, que había presentado una orden de arresto mediante la Interpol.
Kalashov “cambió sus abogados en Diciembre de 2008. Días después uno de sus nuevos abogados, Alfonso Díaz Monux, murió por disparos de un sicario desconocido en su garaje de Madrid. De todas formas, Díaz había recibido amenazas de muerte durante casi un año por su trabajo con otro cliente.”
Como ha sido mencionado anteriormente, el GdR protegió a uno de sus ciudadanos. “Informes de prensa españoles sugieren que Madrid ha expresado interés en la extradición de Tariel Oniani, arrestado por autoridades rusas en Moscú en Junio de 2009. España ha buscado a Oniani mediante la interpol desde 2005. Aún así, XXXXXXXXXXXX sugirió a POLOFF el 17 de Agosto que Moscú no va a extraditar a Oniani a España.”
El Mundo, periódico español de centro-derecha, publicó el 6 de Julio de 2009 un reportaje exhaustivo acerca de la absoluta falta de cooperación por parte del gobierno de Gran Bretaña a la hora de detener al criminal ruso Michael Tcherney, acusado de lavar dinero en Alicante.
Tcherney había huído de Rusia en los noventa después de ser implicado en una estafa bancaria por valor de 200 millones de dólares

Como reza el cable 09MADRID1003, “Fernando Bermejo, fiscal delegado de la Fiscalía Anticorrupción de Barcelona, encargado también de casos de blanqueo de dinero, afirmó que hay una operación de lavado de dinero a gran escala afincada en Barcelona, y “muchos, muchos” miembros de la mafia Eurasiática operando en la zona. Él y Gerardo Cavero, fiscal coordinador de la Fiscalía Antidroga del Tribunal Superior de Justicia de Cataluña, sugirieron que las declaraciones públicas de altos mandos Españoles a mediados del 2008 acerca de que las redadas habían “decapitado” la mafia rusa en España se trataban de declaraciones optimistas realizadas en un momento de euforia que no reflejan la realidad.

Para detallar el nivel de involucración en negocios españoles, Grinda menciona uno de los bufetes de abogados líderes en España, Cuatrecasas: "¿Por qué Cuatrecasas defiende constantemente a miembros de la mafia rusa?". Emilio Cuatrecasas, fundador, ha negado conexión con el CO, declarando que “durante los últimos cinco años y en diferentes momentos y procedimientos, nuestro Departamento de Derecho Penal ha prestado asesoramiento y defensa jurídica a cuatro clientes, sin ninguna relación entre sí, de origen ruso o de otras ex repúblicas soviéticas" También hizo mención a otros dos clientes imputados por blanqueo de dinero, “un empresario alemán de origen ruso, y relevante miembro de la comunidad judía alemana y, el otro, un importante empresario israelí. El primero de estos clientes se encuentra en Alemania a la espera de juicio y el segundo está en Israel, país que ha denegado su extradición a España por falta de pruebas”.
En su página web se informa de la fusión con la firma portuguesa Gonçalves Pereira y de su asesoramiento a Qatar Holding en su acuerdo con Banco Santander para América Latina.
También declaran que han vuelto a la "senda del crecimiento", con una facturación el pasado año de 241,7 millones de euros.

2011-03-16 Fishing Cable

Argentina.- Desde hace días comenzaron a tener repercusiones los cables de Wikileaks en Argentina.

El comienzo de la campaña presidencial, es un buen pretexto por parte de los medios de reflotar los mismos.

Para la prensa opositora al gobierno, estos cables le sirven para ridiculizar a los políticos que desfilan asiduamente por la Embajada de los Estados Unidos. Muchos como el jefe de Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires, Mauricio Macri, posible candidato de la derecha a la presidencia, golpeó la puerta en su momento de la embajada para que EEUU intervenga en cuestiones de política interna, entre otros.

Ahora es el turno del ministro de Economía, Amadeo Boudou (La Nacion: Proamericano y que no se sepa) en cuya reunión con la embajadora de EEUU en la Argentina Vilma Martínez se habló de posibles negociaciones de la deuda con los holdouts, Fondo Monetario Internacional y el Club de París. Además de que el presidente Barack Obama ponga en agenda una visita al país.

No es casual esta difusión justo cuando el ministro Boudou reconoce los problemas que enfrenta el Instituto de Estadística y Censos (INDEC) encargado de transparentar la información económica y arrojar datos fieles sobre la inflación real.

Boudou se refirió que afrontar esos problemas resultaba inviable: "Implicarían un enorme costo político para el Gobierno dadas las agresivas campañas de la prensa local", aun cuando, según expuso la embajadora en el cable que obtuvo WikiLeaks y cedió a LA NACION, el ministro "reconoció la naturaleza problemática de algunas políticas del Gobierno". (La Nacion: Boudou acknowledged problems in the Indec).

Para el gobierno con respecto a los cables de Wikileaks se llamó a silencio, y trató el tema como otra “patraña mediática”. Recordamos que tanto la presidente actual Cristina Fernández de Kirchner como el ex presidente Kirchner no tuvieron ni tienen una buena relación con la prensa. Y ahora la presidenta va por la reelección.

2011-05-06 Et la Bulgarie renonça aux corvettes françaises

Alexandre Lévy, Western Balkans

Des responsables français en armement ont certainement suivi le départ du Druzki, la frégate un peu vétuste que Sofia vient d'envoyer au larges des côtes libyennes dans le cadre de l'opération alliée contre le régime de Kadhafi. Car le Druzki aurait pu être une corvette de classe Gowind, l'une des quatre que la France comptait vendre à la Bulgarie au prix d'un milliard de dollars US - soit pratiquement le double du budget annuel de la défense dans ce pays. Qu'est-ce qui a fait capoter ce "contrat du siècle" inclus dans l'ambitieux partenariat stratégique entre les deux pays signé par Nicolas Sarkozy à Sofia, le 4 octobre 2007, quelques semaines après l'euphorie de la libération des infirmières bulgares?

A lire les télégrammes diplomatiques américains de cette époque, révélés par les sites Bivol et BalkanLeaks , les partenaires locaux de WikiLeaks (cf. infra), il apparaît que les Bulgares ont surtout voulu temporiser, soufflant le chaud et le froid, dans le but de ne pas froisser Paris qui a joué un rôle actif dans la libération des infirmières. Beaucoup de responsables bulgares, y compris des militaires de haut rang, ne sont pas dupes : ils considèrent dès le départ cette acquisition comme vouée à l'échec, ces corvettes françaises dernier cri étant considérées comme un luxe inutile pour la marine bulgare.

Mais, plus que tout, la lecture de ces câbles illustre les efforts que Washington déploie pour dissuader les Bulgares d'honorer ce contrat contraire, selon eux, aux intérêts stratégiques de Sofia. Et surtout, des Etats-Unis, qui font un intense lobbying en faveur de l'achat par la Bulgarie de matériel américain d'occasion - notamment des avions de combat multifonctions.

Réformes bulgares, opportunités américaines

Dans un télégramme daté du 29 octobre 2007, l'ambassadeur John Beyrle estime que les mesures entreprises par le gouvernement bulgare pour réformer les forces armées du pays sont une "opportunité importante" pour les Etats-Unis. Il définit aussi quelles sont les priorités américaines : encourager la Bulgarie, qui possède des moyens "très limités", d'investir dans son armée de terre (véhicules blindés, communications et armes légères) et d'éviter à tout prix l'achat de matériel neuf et coûteux pour l'aviation et la marine. L'intérêt américain est double : améliorer, d'une part, la "compatibilité" des forces bulgares lors des opérations communes avec l'US Army et l'Alliance atlantique (OTAN). Et, d'autre part, tenter de remporter le marché de la modernisation de l'Armée de l'air en proposant à la Bulgarie des modèles plus anciens mais "tout à fait fiables" de ses avions de combat F-16 et F-18. Pour cela, les diplomates américains doivent convaincre les Bulgares de renoncer aux propositions européennes : Eurofighter et, surtout, le suédois Gripen, qui proposent des appareils neufs mais (très) chers.

Concernant la marine, les recommandations de l'ambassadeur américain sont encore plus claires et définitives : "Nous allons continuer à alerter les Bulgares contre la dépense massive que constitue l'acquisition des corvettes françaises". Dans ce domaine, Washington considère que Sofia devrait plutôt se tourner vers le marché d'occasion pour acheter des navires de "capacité intermédiaire" qui permettraient à sa flotte de remplir les missions modestes auxquelles elle est destinée. Aussi, ce sont les Américains qui vont encourager la Bulgarie à acquérir plusieurs frégates de type Wielingen à la Belgique - dont le Druzki en 2005 - qui ont l'immense avantage aussi d'être des dizaines de fois moins chers (les Bulgares ont déboursé 23 millions d'euros pour le Druzki, puis 54 millions pour trois autres navires, deux frégates et un démineur, en 2007).

Des corvettes françaises chères et inutiles

Le 18 septembre 2007, l'ambassade américaine consacre un télégramme entier aux corvettes françaises. Le câble du chargé d'affaires Alex Karagiannis relate les confidences de certains hauts responsables militaires bulgares qui estiment que ce contrat avec la France peut faire "dérailler" tout le processus de modernisation de l'armée. Ces derniers soulignent aussi que cet achat, dicté "uniquement par des considérations politiques" ne "répond pas à des besoins opérationnels précis". Ils rappellent aussi que le coût des corvettes risque de déséquilibrer durablement le budget de la défense privant ainsi de fonds pendant plusieurs années d'autres secteurs de l'armée. Le diplomate américain cite aussi les propos d'Ilko Dimitrov, le vice-Président de la Commission de la défense au Parlement, qui rappelle que le gouvernement français et l'entreprise Armaris (filiale pour l'export de DCN et de Thalès) disposent de puissants relais dans le pays. Un autre contact au ministère de la Défense de l'ambassade signale que certains responsables bulgares pourraient bénéficier à titre personnel de ce contrat, suggérant l'existence de commissions ou d'autres avantages matériels. Cette source "ne va pas jusqu'à demander une intervention de Washington dans ce dossier", note l'auteur du télégramme, mais souligne que seule "l'intervention d'une instance supérieure" peut désormais arrêter ce "deal".

Toutes ces craintes sont exprimées à quelques jours de la visite de Nicolas Sarkozy à Sofia, le 4 octobre 2007 ; aux dires de tous, le Président français vient récolter les fruits de son engagement - et surtout celui de son épouse de l'époque, Cécilia - dans l'affaire des infirmières bulgares, ramenées au pays par un avion de la République française le 24 juillet 2007 après huit années de détention dans les geôles de Kadhafi. Ce contrat est un peu la cerise sur le gâteau dans l'accord de partenariat stratégique que les deux pays s'apprêtent à signer lors de la visite de Sarkozy en Bulgarie. Dans sa conclusion, le diplomate américain tente néanmoins de dédramatiser cette échéance, en rappelant que les Bulgares sont passés maîtres dans l'art de signer des accords ambitieux qu'ils ne comptent pas honorer...

Le double jeu de Sofia, l'influence de Moscou

Malgré leurs promesses faites à Nicolas Sarkozy à Sofia, les Bulgares maintiennent le suspense sur l'achat des corvettes, multipliant les déclarations contradictoires. Tout comme sur leur choix d'avion de combat d'ailleurs. Dans un autre télégramme, daté du 11 février 2008 , l'ambassade américaine rend compte de la poursuite des réformes dans l'armée bulgare (notamment la diminution drastique des effectifs), mais constate aussi que la Bulgarie évite de trancher sur ces deux sujets, jugés parmi les plus "controversés". Mais pour la diplomatie américaine, ce n'est pas une raison pour baisser les bras : il faut redoubler d'efforts pour tenter de dissuader Sofia d'engager des dépenses qui hypothéqueraient les capacités bulgares d'acquérir des chasseurs américains.

Deux autres télégrammes de 2008, du 14 mai et du 3 juillet, éclairent un peu plus les motivations américaines. Le premier , entièrement consacré à l'Armée de l'air bulgare, est intitulé : "La Bulgarie a besoin de l'aide américaine pour se libérer de la dépendance russe". Signé par l'ambassadeur Beyrle, le câble constate que l'aviation militaire bulgare a un besoin urgent de modernisation - or cette modernisation est impossible tant que la Bulgarie utilise la technologie russe. "L'utilisation d'appareils russes obsolètes ne limite pas seulement l'action aérienne de la Bulgarie mais perpétue sa dépendance vis-à-vis de la Russie pour ce qui concerne leur maintenance", écrit l'ambassadeur. "Ne rien faire c'est encourager la Russie, qui est déjà en position dominante dans le secteur de l'énergie, à continuer à exercer son contrôle sur des secteurs importants de la défense bulgare", conclut Beyrle.

Le 3 juillet , c'est le chargé d'affaire Karagiannis qui prend de nouveau la plume pour faire le point sur le sujet. Son câble fait suite à la visite à Washington du Premier ministre bulgare de l'époque, le socialiste Sergueï Stanichev qui y a rencontré le président Bush et le secrétaire à la Défense Gates. Cette fois-ci, on comprend de façon explicite le lien de concurrence entre les avions de chasse américains et les corvettes françaises : vu les capacités limitées du budget bulgare, c'est soit les uns, soit les autres. Et, logiquement, les Américains continuent de faire du lobbying auprès des Bulgares pour les faire renoncer aux corvettes, ou au moins, à repousser leur achat pour réformer en priorité l'Armée de l'air.

Epilogue : la "vengeance" de Paris

Retour en 2007. Le 4 juillet, le président Sarkozy reçoit à Paris le Premier ministre bulgare Sergueï Stanichev. Désormais, il n'est plus question de quatre mais de deux corvettes ; par conséquent, le prix est aussi divisé par deux. Pendant encore un an, le gouvernement socialiste de Sergueï Stanichev réussit à "contenir l'intense pression" exercée par la France, constate la diplomatie américaine. Et cela malgré les promesses d'Armaris de délocaliser la fabrication de ses corvettes en Bulgarie, dans le port de Varna, que la société française transformerait à terme en un centre régional de construction navale militaire qui produirait aussi des corvettes Gowind destinées à l'exportation. Une opération qui se traduirait par des retombées financières très importantes pour l'économie bulgare et la création de milliers d'emplois. Mais le gouvernement bulgare temporise encore - des élections législatives approchent et les socialistes de Stanichev sont donnés perdants. Au moins, ce ne seront pas eux qui auront dit "non" aux Français...

A partir de juillet 2009, c'est effectivement le gouvernement de centre-droit de Boïko Borissov qui hérite de cet épineux dossier. Très pro-américain, ce dernier s'empresse de dénoncer "cette patate chaude" laissée par ses prédécesseurs. Finalement, le 12 octobre à Paris, lors d'un "entretien entre hommes", le nouveau Premier ministre bulgare annonce sa décision au locataire de l'Elysée : la Bulgarie ne pourra pas honorer ses engagements. Et, même si pour les officiels français, ce contrat est simplement "suspendu", à Sofia on semble avoir tourné définitivement la page des corvettes françaises.

Ce choix aura un prix pour les Bulgares. A en croire Boïko Borissov, c'est à cause de cette affaire que la France a décidé de bloquer l'adhésion de son pays à l'espace de libre circulation Schengen en avril 2011. "Il s'agit de centaines de millions d'euros de perdus pour les Français, vous croyez qu'ils vont passer facilement l'éponge ?", s'est-il interrogé devant le Parlement qui lui demandait récemment des comptes sur l'échec de son gouvernement à rassurer ses partenaires européens. Une interprétation qui a fait beaucoup rire les diplomates français en poste à Sofia. Officiellement, la France et l'Allemagne ont jugé "prématurée" l'entrée de la Bulgarie dans l'espace Schengen à cause des ratés dans la lutte contre la criminalité organisée et la corruption ; des failles dans la surveillance des frontières aussi.

Enfin, le choix des frégates belges d'occasion, encouragé par les Américains, a également causé quelques sérieux ennuis techniques aux responsables militaires bulgares. Malgré l'importante révision effectuée par les Belges du Druzki avant sa vente en 2005, ce navire a nécessité de nombreuses réparations récentes en Bulgarie- dont celle du radar - pour pouvoir participer à l'opération alliée en Libye. Comme souvent avec le matériel d'occasion, l'entretien des navires belges s'est révélé très coûteux. Les Bulgares se sont aussi rendus compte que leur port d'attache, Bourgas, ne disposait pas de transformateur électrique spécifique (triphasé) capable de les alimenter en courant, ce qui rendait leur fonctionnement impossible. Alors, depuis leur arrivée en Bulgarie, les quatre navires sont obligés de faire tourner, jour et nuit, leurs générateurs fonctionnant au fioul qui consomment quelques 50 litres par heure, soit 30 tonnes par mois. Une dépense que ni les marins bulgares - ni leurs bonnes fées américaines n'avaient prévue...

FIN

Le précédent des hélicoptères Cougar

La diplomatie américaine s'inquiète régulièrement du manque de transparence dans les procédures d'achat d'équipements militaires par la Bulgarie - surtout lorsque le marché leur échappe. Ainsi, en 2005 le constructeur américain Sikorsky se retrouve sur la paille après que le gouvernement bulgare décide d'acheter 18 hélicoptères (12 Cougar et 6 Panthères) pour 400 millions de dollars US à Eurocopter, une filiale d'EADS. L'ambassadeur américain de l'époque, James Pardew, prend alors la plume pour protester auprès du ministre de la Défense bulgare, Nikolaï Svinarov, contre les conditions dans lesquelles s'est déroulé l'appel d'offres. Une procédure qu'il qualifie de "jouée d'avance" dans un télégramme adressé le 31 janvier 2005 à Washington. Il insiste pour que le secrétaire à la Défense américain, Donald Rumsfeld, soulève la question avec son homologue bulgare dans des termes très durs. "Votre décision d'acquérir des appareils d'Eurocopter a été le résultat d'un appel d'offres tronqué et opaque", suggère-t-il comme "éléments de langage" à Rumsfeld. "L'affaire des Cougar" n'inquiète pas seulement l'ambassadeur américain : des années plus tard, des soupçons de corruption et de pressions politiques planent toujours sur cette acquisition qui grève sérieusement le budget de la défense. Des 18 hélicoptères prévus initialement, la Bulgarie n'en a réceptionné que douze - et la plupart ne sont toujours pas payés. En 2011, le pays n'a que quatre Cougar en état de voler, l'entretien de ces machines s'étant révélé trop cher ; idem pour leur armement. Dans les milieux militaires, on dit régulièrement que c'est à cause de cette dépense inconsidérée que la Bulgarie n'a toujours pas pu se doter d'avions de chasse modernes - ce qui explique un peu plus la colère de Washington. Au jour d'aujourd'hui, Sofia n'a toujours pas arrêté son choix d'appareil malgré l'intense lobbying des Américains qui ne cessent d'œuvrer pour vanter les qualités de leurs F-16 et F-18 d'occasion.

2011-05-23 #Brasil troca votos na OAS para eleger juiz na Corte Internacional de Justiça

"Brasil vê Dinah Shelton de maneira muito favorável, mas pode ter que votar em outro candidato para pagar obrigações adquiridas em outra eleição." (09BRASILIA422)

Um relatório do dia 2 de Abril de 2009, chancelado pela Embaixada Estado-unidense em Brasília, enviado à Secretaria de Estado dos Estados Unidos explica a situação da representação brasileira na OAS (Organização dos Estados Americanos com sede em Washington, fundada em 1951 para promover paz, justiça, solidariedade e colaboração entre os países americanos) nas eleições daquele ano para a Comissão de Direitos Humanos.

O documento entitulado 'Promovendo a candidata estado-unidense para a Comissão de Direitos Humanos da OAS' aponta que Marcia Adorno, chefe da divisão de Direitos Humanos do Ministério do Exterior Brasileiro, no dia 2 daquele mês reconheceu que estava familiarizada com o impressionante currículo da candidata norte-americana Dinah Shelton.

No entanto, Adorno reconheceu que maquinações pendentes com outros três países para eleger o juiz brasileiro Antonio Augusto Cançado Trindade para a Corte Internacional de Justiça (sediada em Hague, Holanda, em atividade desde 1945, e orgão judiciário principal das Nações Unidas) no mês anterior, não a possibilitavam fornecer uma resposta naquele momento. Cançado, de 1999 a 2003, havia sido presidente da mesma Corte Direitos Humanos da OAS.

Segundo o telegrama, "Adorno disse que a decisão final do voto seria realizada num escalão superior e que ela estaria apta a avisar-nos [Diplomacia estado-unidense] do plano de voto deles [alto escalão da diplomacia brasileira] em aproximadamente 15 dias antes da assembléia geral em Junho [2009]. Ela explicou que eles irão considerar a Professora Shelton e que ela[Marcia Adorno] espera que eles irão apoiá-la" (09BRASILIA422).

O mesmo tipo diálogo foi realizado entre os EUA e representantes de outros países membros da OAS na época, sendo parte da campanha diplomática de promover a candidatura da professora de Direito Internacional da Universidade de Washington. Sabe-se que Bahamas teria já compromissos com Argentina, Colombia e México para aquelas eleições (09NASSAU232). Por outra parte, o Canadá apoiava a candidata (09OTTAWA306).

Naquele ano, Shelton foi eleita para a Comissão de Direitos Humanos da OAS juntamente com Rodrigo Escobar Gil (Colômbia) e José de Jesús Orozco Henríquez (México).

2011-05-23 Corrupção, Violação de Direitos Humanos e Censura no #SaaraOcidental

O Sahara Ocidental é um território em disputa desde a década de 60 no norte da África, desde lá sendo palco de diversos conflitos. A área disputada localiza-se numa região no Sul do Marrocos, fazendo fronteira também com a Argélia e a Mauritânia. Na área de Tindouf, no sudoeste da Argélia, estão campos de refúgio da população Saaráui operados pela Polisario.

A Frente Popular de Liberação de Saguía-Hamra e Rio de Ouro, POLISARIO, www.saharalibre.es, é um movimento para a independência do Saara Ocidental ante o Marrocos. Constituída oficialmente em Maio de 1973 para forçar o fim da colonização espanhola, é uma derivação de organizações existentes desde os anos 50 na região. Desde 1979, a organização com sede em Tindouf é reconhecida pelas Nações Unidas desde 1979 como representante do povo do Saara Ocidental.

Telegramas recentemente divulgados pela organização Wikileaks denunciam extensa corrupção, violação de direitos humanos e de informação por parte da POLISARIO. O documento 09ALGIERS1117 aponta que "Contatos da Embaixada[Estado-unidense] com a UNHCR e ONGs Americanas trabalhando nos campos da Polisario perto de Tindouf dizem que indivíduos Saaráuis estiveram envolvidos em atividades de contrabando, mas o "governo" da Polisario pune severamente qualquer um que é pego traficando pessoas ou armas que poderiam ajudar terroristas". O mesmo documento reafirma posteriormente que "A Frente da Polisario responde violentamente a qualquer envolvimento com tráfico de armas, pessoas ou drogas".

Para controlar este tipo de atividade, a Polisario tem tomado medidas que não se encaixam em nenhum tipo de conduta aceitável por padrões mínimos de preservação de direitos humanos. Em 2008, o governo argelino detectou "três ou quatro" veículos 4x4 que supostamente estariam contrabandeando desde a Mauritania para uma base da Al-Qaeda no sul de Tindouf. "Com a aprovação da Polisario, dois helicópteros algelinos abriram fogo sobre os veículos para mandar aos Saaráuis e Argelinos a mensagem de não engajar-se em negócios similares".

Em outro caso, o mesmo contato afirmou aos oficiais estado-unidenses que um espanhol teria pagado alguns Saaráuis para resgatar sua "namorada" de 14 anos dos campos do Saara Ocidental pela Mauritânia "e disse que quando o Governo Sahrawi descobriu, todos os envolvidos foram severamente punidos e jogados numa "prisão escura"."

No entanto, Polisario não adota esta conduta em todos os casos, mas parece ter outro tipo de comportamento quando lhe convém. O mesmo documento aponta que um informante "disse que a Argélia e a Polisario fazem vista grossa para o contrabando de produtos como cigarro e diesel, e que a parte oriental de Tindouf é conhecida como "Kandahar"[cidade do Afeganistão famosa por não ter lei] por conta do mercado negro de produtos contrabandeados de lá". Seguindo, o mesmo contato afirma que "Os locais vêem a fronteira como artificial e que há muita corrupção e contrabando nos dois lados da fronteira Argélia-Marrocos".

Segundo o mesmo documento, a Polisario estaria preocupada com a presença de "extremismo" na área. Para combatê-lo, uma das práticas adotadas é a censura de conteúdo na internet. Um contato explicou aos oficiais dos Estados Unidos que "há um internet café em cada um dos quatro campos de refugiados onde os refugiados podem ver quase qualquer coisa na internet, incluindo pornografia e notícias do Marrocos, mas não website extremistas. Ele disse que qualquer um pego fazendo isso era separado para interrogatório e então monitorado de perto".

Nesta área, o Governo Argelino cede a administração dos campos de refugiados à Polisario. O mesmo informante garante que "os Saaráuis [leia-se Polisario] mostram aos visitantes os campos melhor organizados e com melhores condições de vida. Smara e Awser são os melhores campos, enquanto Dakhla tem as piores condições. O hospital de Dakhla tem apenas dois médicos, duas horas de eletricidade por dia e duas land cruisers que servem de ambulâncias e várias outras coisas. XXXXXXXXXX disse que os refugiados não recebem suficiente ajuda na alimentação e sofrem de problemas de saúde oriundos da repetitiva dieta da mesma comida doada por décadas".

Em toda a história do conflito e até agora, o Saara Ocidental sofre de diversos abusos em direitos humanos. Várias organizações têm denunciado estas violações, como a Amnestia Internacional, Human Rights Watch e o Comitê Internacional da Cruz Vermelha.

2011-03-18 Българската мафия и "руската връзка" в нецензурирана грама от Wikileaks

Вижте пълния текст на дипломатическия доклад за българската организирана престъпност, изготвен от посланик Пардю през юли 2005 г.

В края на декември 2010 г. сайтът Wikileaks даде начало на скандала Cablegate: публикацията на 251 287 секретни американски дипломатически телеграми. До този момент в сайта са публикувани 5000 телеграми или около 2% от цялата база. Осем от публикуваните до момента телеграми са от американското посолство в София.

Общо в базата данни на Wikileaks има 978 дипломатически телеграми от посолството на САЩ в София. В още 66 грами от други посолства се среща етикетът Bulgaria.

На 1 декември 2010 г. Гардиън публикува в сайта си дипломатическа телеграма на американското посолство в София за организираната престъпност в България.

На 7 декември 2010 Монд публикува обзорен материал за влиянието на руската мафия в Европа, в който също се цитира грамата, подписана от посланик Джеймс Пардю.

От статията в Монд научаваме също, че има и друга телеграма датирана от 11 септември 2009 г., която също е посветена на българската организирана престъпност. В нея има раздел "Руска връзка", където се коментира представителят на Майкъл Чорни в България – адвокатът Тодор Батков. Посолството подчертава неговите солидни политически връзки и факта, че през 2008 г. е награден от президента Георги Първанов с най-високото държавно отличие орден „Стара планина”.

Десет дни след публикацията в Монд, на 17 декември 2010 в сайта на Wikileaks беше публикуван цензурираният от Гардиън текст на дипломатическата телеграма от 7 юли 2005, подписана от посланик Джеймс Пардю.

Текстът на телеграмата от септември 2009 така и не видя бял свят и до този момент единствено журналистите от изданията акредитирани от Wikileaks са запознати с него.

Защо Гардиън и Монд скриха информацията за престъпността в България?

Както е известно, политиката на Wikileaks е да не публикува изцяло оригиналните текстове от тези телеграми, а да публикува цензурирани варианти подадени от екипите на партньорските медии след като се запознаят със съдържанието на документите. По този начин медии, които са известни със своя професионализъм и добра репутация гарантират, че в публикациите няма да се появят имена на информатори и трети лица, които да бъдат застрашени от разкриването на самоличността им.

Wikileaks са избрали този модел, за да не излагат на опасност живота на агенти на разузнаването и информатори, както се случи след публикуването на материали за военната операция на САЩ и съюзниците в Афганистан. Тогава дори принципни защитници на свободата на словото като "Репортери без граници" отправиха остри и основателни критики към Джулиан Асанж.

Прави впечатление, че в публикуваната грама от 7 юли 2005 г. разделът "Кой кой е в българската организирана престъпност" изобилства от цензурирани пасажи. Може само да гадаем за причините, поради които журналистите от Гардиън са скрили лица и фирми, за които посолството смята, че са част от организираната престъпност. Имената на тези лица и фирми, както и информациите за предполагаеми връзки с организираната престъпност не са нови за българската и световната публика.

В грамата се говори също за финансиране на предизборната кампания на политическа сила през 2001 г., но е заличено името на въпросната политическа сила. Заличени са и имена на градове, за които се твърди, че са контролирани от организираната престъпност. Не е ясно какво точно застрашава въпросните предполагаеми фигури от криминалния свят и свързаните с тях политици, ако имената им бъдат публикувани. Очевидно е, че те самите не са били информатори на Пардю, за да бъдат закриляни по този начин. Още по-трудно ни е да се ориентираме в причините за скриване на цяла грама, както в случая с публикацията в Монд.

Прикриването на тази информация не помага на усилията за повече прозрачност и гражданска нетърпимост към обвързаностите между подземния свят и властта. Има противоречие с основната идея на Wikileaks – да се дава публичност на документи, скриващи от обществото язвите на организираната престъпност, корупцията, мръсните сделки на властта и връзките на политически фигури с тях.

Би било жалко ако се окаже, че журналисти от реномирани световни медии се отнасят с предоставената безплатно от Wikileaks информация като със стока, чиято стойност зависи от подбора на момента, в който да бъде пласирана на пазара. Факт е, че неотдавна в София се появи специален пратеник на Монд. Петр Смолар се срещна с журналистите от в. Галерия, взе интервю от все още държания под домашен арест Алексей Петров и написа голяма статия за конфликта между премиера Бойко Борисов и Алексей Петров, с подробности около скандала с подслушването със специални разузнавателни средства (СРС).

Защо публикуваме този текст?

Биволъ се сдоби с нецензурирания текст на телеграмата на Джеймс Пардю от 07.07.2005. Той ни беше предоставен от списанието "Русский Репортер", което подготвя публикация за влиянието на руската мафия в България с молба да проверим автентичността на имената и събитията и да предоставим коментари за съдбата на знаковите босове на организираната престъпност, цитирани в грамата.

Държим да уточним, че нямаме никакви договорни и финансови отношения с "Русский репортер", неговите собственици и неговите източници на информация. Професионалните ни контакти се изчерпват с работата по този конкретен случай: обобщаване и предоставяне на фактологическа информация и на нашия редакционен анализ на грамата.

Автентичността на грамата беше потвърдена и от друг източник - норвежкия вестник Aftenposten, който има независим достъп до всички дипломатически телеграми изтекли в Wikileaks.

Много внимателно прегледахме целия текст и не открихме в него нито едно име на лице, което трябва да бъде скрито от съображения за неговата сигурност, защото е предоставяло информация за организираната престъпност на американското посолство.

Ние като журналисти не можем да се подпишем под твърденията за съпричастност на цитираните лица и фирми към престъпна дейност, както е направил посланик Пардю, разполагащ с източници и методи за събиране на информация, които вероятно далеч надхвърлят възможностите на журналистиката.

Но както читателите ще се убедят сами, в грамата става въпрос за пълното окупиране на държавата от организираната престъпност - ни повече, ни по-малко. Тя от своя страна има директна връзка с остатъците от ДС и съветските служби, връзка, която без да изпадаме в конспиративни теории дава доказателства за жизненост и до ден днешен.

Българите трябва да узнаят какво пише в грамата, тъй като предстои подписване на изключително спорни от икономическа и стратегическа гледна точка проекти с руските монополисти в енергетиката: Южен Поток и АЕЦ "Белене".

Тези проекти бяха прокарани и защитавани от НДСВ (решението за АЕЦ "Белене" беше взето лично от Симеон Сакскобургготски още в началото на неговия мандат), от БСП и от Президента.

Посланик Пардю пише през 2005 г., че лица свързани с организираната престъпност и същевременно свързани с руските финансови и икономически интереси в енергетиката, са финансирали политически кампании на НДСВ, БСП и президента Първанов, за да запазят позициите си. Имената им са изписани черно на бяло в грамата.

Също така научаваме, че близки до премиера Борисов олигарси са считани от американските ни съюзници за близки до руската организирана престъпност и до руското разузнаване.

Вижда се, че финансовото влияние от тези среди не е изолирано явление, а се възпроизвежда в политическия цикъл. Има реална опасност то да бъде фактор и на предстоящите избори за президент и местна власт. Избирателите имат право да знаят как, от кого и с какви цели се трансформира и използва гласуваното от тях доверие.

Ето защо, оценявайки наличната информация от гледна точка на преобладаващия обществен интерес ние считаме, че е редно да бъде публикуван пълният, нецензуриран текст на телеграмата. За по-голям отзвук го предоставихме на сайта Balkanleaks.

Анализът на посланик Пардю

Както неведнъж беше казвано за информацията от секретните американски дипломатически телеграми: в тях няма нищо ново. За сметка на това добре известното старо е поднесено много подробно и систематизирано. Новото в случая е, че знаем как един от най-успешните американски дипломати анализира ситуацията с организираната престъпност в България.

Може би най-важният извод е, че в грамата е очертан подробно цикълът на възпроизводство на мафията, съвпадащ с политическия цикъл: мръсни пари - политически кампании - конструиране на политически институции след изборите - създаване на правила, удобни за пране на пари, легализиране на престъпния бизнес и неговото разрастване.

Цитирани са конкретни имена на хора и фирми, които и днес фактически притежават и управляват значителни активи в България. Разгледана е симбиозата на престъпността и властта чрез финансиране на предизборните кампании на конкретни политическите сили: НДСВ от Васил Божков и Емил Кюлев през 2001 г., Георги Първанов същата година от Емил Кюлев, НДСВ и БСП през 2005 г. от Васил Божков, Емил Кюлев и Сашо Дончев.

Отбелязана е тенденцията лица произлезли от средите на организираната престъпност да влизат директно в политиката на национално ниво или да контролират пряко местната власт. Тенденция, която както е известно се усилва през следващите години. Може би върхът на този цинизъм ще бъде вероятната кандидатура за президент на Алексей Петров, следствен за рекет и изнудване.

Подчертана е приемствеността между престъпните комунистически репресивни служби и фигури на българската организирана престъпност. В началото на прехода освен добилите известност борци, гребци и други спортисти от комунистическите школи, в организираните престъпни групи влязоха бивши остриета на репресивната система - барети, тюлени и други специални части, възпитавани и готвени не за борба с някакъв външен враг, а за да пазят помазниците на режима от гнева на българския народ. Споменатият Алексей Петров, който е бивша барета, както и неговият съдружник Златомир Иванов - Баретата са само два от примерите.

ТИМ - номер едно на организираната престъпност според Пардю

Под номер едно в "Кой кой е в организираната престъпност в България" Пардю поставя групировката ТИМ, която подобно на бившата Мултигруп се стреми да проникне във всички сектори на легалния и нелегалния бизнес. Днес думите на посланик Пардю, че "изгряващата звезда" на бизнес империята на ТИМ e най-сериозното притеснение за българската икономика са особено актуални.

При управлението на ГЕРБ, свързани с ТИМ фирми налагат необезпокоявано картелни цени на зърното, а оттам – на хляба и олиото, което по същество е пладнешки грабеж, засягащ всеки български гражданин, но кой знае защо този монопол не е преследван съгласно антимонополното законодателство. Парите от контролираните от ТИМ пенсионни фондове „Съгласие” и „Сила” се преливат към друг бизнес на групата, а контролните органи дискретно си затварят очите за тези незаконни трансфери.

На фона на всичко това скандалният проект на ТИМ "Алея първа", споменат и в грамата, изглежда почти безобидно бизнес начинание, но фокусира общественото внимание върху отношението на ГЕРБ към варненската групировка. Факт е, че Бойко Борисов и Цветан Цветанов упорито отказват да коментират всичко свързано с ТИМ, както е факт, че депутатът от ГЕРБ Емил Радев е бивш "тюлен" и колега на шефовете на ТИМ, служил заедно с тях в секретното поделение "Тихина". Същият лобира за закриване на достъпа до Търговския регистър, което ще затрудни разследващите журналисти, търсещи информация за престъпните групировки и техния легален бизнес.

Наистина, през 2005 г. посланик Пардю няма как да знае, че ТИМ ще придобие най-голямата си мощ при управлението на ГЕРБ, дошло със заканата да скъса връзките на властта с организираната престъпност. В случая с ТИМ става точно обратното - връзките се заздравяват. И тези връзки не са от вчера. Документите от Търговския регистър показват, че премиерът Бойко Борисов е бил съсобственик с Румен Николов - Пашата от СИК и Иво Каменов от ТИМ във фирма, произвеждаща контрабандно цигари през 1995 г.

Безизходица в борбата с организираната престъпност

През ноември миналата година вестник "Ню Йорк таймс" отбеляза безизходицата във връзка с организираната престъпност след оправдателните присъди на братя Галеви и освобождаването от ареста на Баретата.

Към този момент още не беше известно, че "Октоподът" Алексей Петров също ще излезе пуснат на свобода, най-вече поради неспособността на прокуратурата да защити обвиненията в съда. Така най-гръмката акция, която властта изтъкваше като знакова за волята и да се бори с мафията започна да се превръща във фарс. Тази безизходица има няколко конкретни причини:

Безпомощна съдебна система

Усещането за безизходица се засилва и от впечатлението за безпомощност на прокуратурата. Като че ли нарочно обвинителите допускат груби грешки в обвинителните актове по знакови дела, бавят и провалят процесите, а връзките на прокурори с лица от подземния свят са обществена тайна. Конкретен пример е новината, че рано сутринта в дома на прокурор Първолета Никова, работила делото на оправданите братя Галеви е арестуван издирван от полицията гангстер? Висшият съдебен съвет обаче не смята това съжителство за укоримо и проблемно за престижа на съдебната власт. Случаят с лобиста Красьо "Черничкия" показа грозни обвързаности на магистрати с бизнеса и политиците, но не се стигна до разследване и обвинения за търговия с влияние. Въпреки несекващите призиви в докладите от Брюксел, същинската реформа в съдебната система изглежда все по-проблемна и невероятна.

Държавна сигурност на всеки километър

Друг деморализиращ момент е масивното присъствие на бивши кадри на ДС в службите за сигурност, оцеляващи при всяка власт поради липса на политическа воля за пълна лустрация.

При комунистическия режим именно кадрите на ДС изпълняваха държавната политика за организиране и покровителстване на престъпни дейности като производство и трафик на наркотици, пране на пари, финансиране на терористични организации и физическо елиминиране на дисиденти на режима.

С идването на власт на президента Първанов, оказал се сътрудник на комунистическата Държавна сигурност под тайното име "Гоце", в днешните служби за сигурност бяха върнати много бивши служители на ДС.

Тази своеобразна реставрация продължи и след като Румен Петков стана министър на вътрешните работи. Той подаде оставка след като стана известно за среща с "оперативно интересните" братя Галеви, организирана с посредничеството на Алексей Петров. През 2008-2009 г. Алексей Петров стана специален съветник на шефа на ДАНС Петко Сертов, като според много анализатори той фактически е управлявал най-мощната тайна служба на държавата.

И в момента в структурите на МВР и ДАНС работят стотици бивши сътрудници на ДС, някои от които са на висши ръководни позиции. Въпреки показната реторика на правителството на ГЕРБ не са предприети реални лустрационни действия в силовите ведомства.

Нездравословните връзки на политиката с бизнеса

Да припомним, че сред съветниците на президента Първанов бяха и споменатият в грамата на посланик Пардю собственик на ДЗИ банк Емил Кюлев, бивш МВР служител, който бе застрелян през октомври 2005 година на бул. „България” в София, както и простреляният през 2007 г. Манол Велев – и двамата членове на небезизвестния клуб «Възраждане» заедно с Васил Божков – Черепа, Димитър Гущеров, Тошо Тошев, Радосвет Радев и убития Илия Павлов.

В най-актуалния скандал по повод изтекли телефонни разговори между българския премиер Борисов и шефа на митниците Танов, в които министър-председателят настоява да се прекрати започнатата проверка срещу собственика на бирената фабрика „Леденика” Михаил Михов, интимно наричан от премиера на България „Мишо Бирата”, внезапно се оказа, че адвокат на Мишо Бирата е не кой да е, а председателят на правния съвет на българския президент Сашо Пенов.

Заради друг близък до президента бизнесмен – Людмил Стойков, бивш представител на ВИС-2 в Перник, европейските фондове за България бяха замразени. Въпреки разкритията на ОЛАФ за престъпни злоупотреби със 7 милиона евро от фондовете на САПАРД, Людмил Стойков така и не беше осъден. Според ОЛАФ над Стойков е разперен политически чадър от най-високо място.

Икономическото влияние на лица посочени в грамата като свързани с организираната престъпност продължи да се разраства през годините с активното съдействие на държавата, която практически субсидираше техния бизнес.

Тодор Батков, адвокатът на Майкъл Чорни, получи със заменка стотици декари земя на морето и беше отличен от президента с орден „Стара Планина”.

Свързани с Васил Божков – Черепа и Гриша Ганчев лица и фирми също получиха ценни терени със скандални заменки.

Вместо да разтрогне договорите и да търси отговорност, новото правителство на ГЕРБ временно ограничи строителството на придобитите чрез заменки земи… до следващия удобен за олигарсите момент.

Може ли ЕС да спаси България от мафията?

Крилатата мисъл, че "в България мафията си има държава" придобива плът и кръв в написаното от Пардю, който с горчивина отбелязва фрустрацията на обществото от безпомощното положение, в което то се намира. Посланик Пардю смята все пак, че лостовете за влияние на ЕС са критично важни. За да се обърне тенденцията в битката с мафията, натискът от страна на ЕС за реформа на съдебната система и нейното ефективно прилагане не трябва да отслабва през следващите години - завършва той анализа си.

Шест години по-късно, три от тях като членове на Европейския съюз, много от фигурите на организираната престъпност, които Пардю е изборил през юли 2005 г., не са между живите. Някои от тях като братята Маргини бяха арестувани и обвинени, но след дълга и гротескна съдебна сага бяха оправдани. Петър Петров - Амигоса е единственият осъден на първа инстанция. Към момента нито един от знаковите босове не излежава ефективна присъда.

Уви, все по-ясно става, че изпадналите в безизходица граждани не могат да разчитат на активна външна намеса. Информацията от Wikileaks е потвърждение, че САЩ оценяват сериозността на положението, оказват логистична подкрепа и водят "агресивна политика" за отказване на визи на скандални фигури (последният случай е с бившия вътрешен министър Румен Петков). Останалото трябва да свърши Европа, тъй като българският проблем с мафията вече е проблем и на гражданите от всички европейски страни.

Въпросът е дали Джеймс Пардю, а и българските граждани, не надценяват възможностите на ЕС. Нещо повече: съдейки по реакцията на водещи европейски вестници, прикрили реалното състояние на нещата, четейки меките формулировки в докладите на Брюксел, възникват съмнения за волята и капацитета на Европа да промени ситуацията в България.

На думи има натиск за борба с организираната престъпност, но в същото време свързани с ДС и организираната престъпност политици са депутати в Европейския парламент, а водещи европейски компании правят бизнес с фирми ръководени от лица, които разузнавателните централи подозират в престъпен бизнес.

Неотдавна финансовият министър Симеон Дянков коментира, че икономическите проблеми в страната се дължат предимно на факта, че на важни бизнес позиции се се настанили "борци, комунисти и комсомолци", с които се работело трудно. Според него те щели да бъдат изместени "по естествен път".

Още по-естествено би било ЕС да обяви своеобразна лустрация за тези "борци, комунисти и комсомолци" като изготви публичен списък на фирмите и лицата, с които не е препоръчително да се осъществява съвместен бизнес. Като помощно пособие може да се ползва грамата на Пардю, която вероятно възпроизвежда списъка на Отдела за превенция на измамите на американското посолство в София.

Вижте пълния текст на дипломатическия доклад за българската организирана престъпност, изготвен от посланик Пардю през юли 2005 г.

2011-04-20 WikiLeaks: Руски шантаж, енергийна мафия и обръчи на Доган около Белене

Бойко Борисов се оплаквал от Путин на американците RWE е "саботирана" да се откаже от Белене

Ако няма напредък в придвижването на руските енергийни проекти, българите "рискуват да останат на студено през зимата". Това е казал руският премиер Владимир Путин "на ухо" на българския си колега Бойко Борисов, извън протокола, на срещата на високо равнище в Гданск на 1 септември 2009 г. Не става ясно с какъв тон е споменато въпросното изречение, т.е. дали е било достатъчно заплашително, но явно е направило сериозно впечатление на Борисов, за да бъде своевременно докладвано и да попадне в конфиденциалните информации на дипломацията на САЩ.

"Оплакването" на Бойко Борисов за отношението на Путин е отразено в американска дипломатическа телеграма датирана от 5 октомври 2009 г., разкрита от Wikileaks [09SOFIA561]. От текста не е ясно дали става въпрос за шега, или за заплаха. На 29 септември 2009 г. Борисов е поискал помощ от правителството на САЩ относно диверсификацията на енергийните източници за България. "Финансово закъсалата нова администрация не цели само да се отърве от проекти със съмнителна търговска жизнеспособност, но и да увеличи сигурността на енергийните доставки чрез диверсификация.", вярват американските дипломати.

Докладът разказва за среща на министър-председателя с три големи енергийни компании на САЩ на същата дата. В резултат на това правителството се е ангажирало в преговори да се използва тяхна технология за диверсификация на ядреното гориво и за утилизация на отработеното ядрено гориво.

Докладът разкрива, че американците са се надявали Бойко Борисов да спази обявените си официално намерения преди да поеме властта: да се преразгледат всички руски проекти свързани с големи енергийни сделки, направени от Тройната коалиция. Както показа времето обаче случи се точно обратното и ролята на премиера в началото на мандата му се оказа фалшива.

От други дипломатически грами посветени на енергийните проблеми на България се разбира категорично, че рискът милиони българи да останат на студено, заради руски енергиен шантаж, е разглеждан съвсем сериозно от българските политици, които са договаряли енергийните проекти с Русия. Това се оказва формулата, с която Русия диктува политически решения на суверенната уж страна - член на ЕС.

Големата енергийна "петчленка"

Противно на публичните изявления, от грамите лъсва тясната обвързаност между трите големи руски проекта: АЕЦ Белене, Южен Поток и Бургас-Александропулис, които президентът Първанов назова "Голям шлем", а руският в-к Комерсантъ иронизира - "Голям член".

Американците смятат, че зад всички тези проекти стои директно или индиректно, чрез подставени фирми и финансиране руският газов гигант Газпром. Техните категорични анализи сочат, че строежът на Белене с руски пари и технологии върви "в пакет" и с бъдещото изграждане на петролопровода "Бургас - Александруполис", както и с "Южен поток". На въпрос, дали това е така, бившият енергиен министър Румен Овчаров се е опитал да отрече, но както вече се вижда от развитието на нещата, явно анализите се оказват верни.

Но трите проекта от Големия шлем не са всички карти в руската енергийна колода, разигравана срещу България. В разговор с посланик Байърли проведен на 19 октомври 2006 българският енергиен министър Румен Овчаров е признал за връзка между преговорите за АЕЦ "Белене" и преговорите за подновяване на договора за газови доставки [06SOFIA1481].

От същия разговор става ясно, че посланик Байърли би желал Westinghouse да бъде избран като подизпълнител в проекта Белене. Тези надежди обаче са попарени от Овчаров, който твърди, че е "голям фен" на Westinghouse, но участието на европейския консорциум Framatom/Areva в проекта е задължително условие за бъдещото членство на България в ЕС, за което е оказала натиск Ангела Меркел.

Газпром се домогва също и до собственост върху българската енерготранспортна мрежа споделя Овчаров [06SOFIA1162]. Така преговорите водени от правителството на Станишев се очертават като 5 в 1: АЕЦ Белене, Южен Поток, Бургас-Александропулис, газовите доставки и собствеността върху преносната мрежа. Отделно стои въпросът за 100% зависимост от внос на руско ядрено гориво за АЕЦ Козлодуй и неговата утилизация.

Най-силният коз на Русия за бъдещите проекти е почти пълната зависимост на България от енергийните доставки, наследена от комунистическо време, която виси като дамоклев меч и принуждава българите към отстъпки, които от своя страна тласкат страната към все по-голяма зависимост - отбелязват със загриженост американците, които не пропускат да отбележат нуждата от диверсификация чрез участие в други проекти (Набуко), развиване на междусистемни връзки със съседните страни и използване на тяхно ядрено гориво и решения за утилизация в Козлодуй.

"Мръсна енергия", "енергийна мафия" и обръчите на Доган

Българският енергиен сектор е непрозрачен, корумпиран и свързан с лица близки до организираната престъпност, считат американските дипломати. [06SOFIA1691]В скандална грама, под знаменателя "енергийна мафия" са цитирани конкретни имена и фирми "Риск Инженеринг" на Богомил Манчев, "Фронтиер" на Красимир Георгиев и фирмите на Христо Ковачки.

"Ресурсите на "Белене" са толкова грамадни, че всички от конкуриращите се енергийни и политически лобита ще получат дял". За своя дял от Белене са се подредили и фирми близки до ДПС на Ахмед Доган, които "контролират екологичното министерство, отговорно за даване на разрешения" - смята авторът на грамата Алекс Карагианис.

Биволъ предоставя пълният превод на текста на този доклад, многозначително озаглавен: МРЪСНА ЕНЕРГИЯ: КОРУПЦИЯ И ЛИПСА НА ПРОЗРАЧНОСТ ИЗМЪЧВАТ БЪЛГАРСКИЯ ЕНЕРГИЕН СЕКТОР.

Лимонът "Белене" - с часовников механизъм...

Английският вестник Гардиън публикува през декември две грами от посланик Макълдауни [09SOFIA69] [09SOFIA363], в които е акцентирано на многобройните проблеми пред проекта Белене: неясна цена и икономическа обосновка, непрозрачност, свързани с Русия лобита и подозрения за корупция.

В редакцията на Гардиън обаче е отпаднала съществена част от текста, в който се обяснява, че ръководството на НЕК е пренебрегнало добрите практики в областта на ядрената индрустрия, не е изготвило програмен план за гаранция на качество за временните структури на площадката и е поискало от МРРБ да издаде разрешения без подходяща техническа документация.

Тези проблеми обаче не убягват на инвеститора RWE, който се безпокои за липсата на прозрачност в работата с Атомстройекспорт и българските му подизпълнители. Германците са държани "на тъмно" за повечето ежедневни технически проблеми на площадката. НЕК дори е възпрепятствала подизпълнителите да споделят с RWE информация по основни въпроси, позовавайки се на клаузи за конфиденциалност в договорите - пише в цензурирания текст.

Едновременно с това НЕК се опитва да замаже очите и на публиката и на инвеститора, че проектът върви с пълна пара. За пред медиите се използва словесна еквилибристика, като фазата "Подготовка на площадката" се нарича "Конструкция", за да се внуши, че има напредък в дейностите.
Резултатът от тази политика е известен - през октомври 2009 г. RWE излезе от проекта, който беше временно замразен.

Ново правителство - нов късмет?

Идването на Бойко Борисов на власт дава нова надежда за ограничаване на руското влияние в енергетиката. Американците отбелязват със задоволство намерението на правителството на ГЕРБ да преразгледа участието в руските енергийни проекти и про-западната ориентация на ключови министри като Дянков, Младенов и Трайков.

Знак за първоначалната решителност на правителството е писмото изпратено от премиера Борисов до Барак Обама в края на септември 2009, в което той моли за американска подкрепа за стратегическите решения в енергетиката. [09SOFIA538]

През октомври 2009 Бойко Борисов се среща с представителите на три американски енергийни компании, с които е обсъждал алтернативи за енергийните доставки, по-специално американско ядрено гориво за АЕЦ Козлодуй и решение за утилизация на отработеното ядрено гориво от централата. [09SOFIA561]

България зависи 100% от вноса на руско ядрено гориво и експортира отработеното обратно в Русия срещу значителна цена. Тя е и единствената европейска страна, която продължава тази практика, което я прави уязвима за руските прищевки да вдигнат цената, или да откажат да складират горивото в бъдеще - анализира американският дипломат, организирал срещата.

Българският премиер изглежда е бил убеден от американската презентация, тъй като е поръчал да бъде изготвен проектодоговор за предложените решения. Борисов отново е поискал съвет от американското правителство относно опциите за диверсификация, както и подкрепа през следващите месеци, които ще бъдат критични за взетите решения за енергийното бъдеще на страната - отбелязва заместник-посланик Сатън.

Два месеца по-късно американската подкрепа се материализира в София където е открит регионален офис на американското енергийно министерство. България е посетена и от специалния пратеник по енергийните въпроси Ричард Морнингстар, който се среща с ключови фигури от правителството. На 9 дек. 2009, Бойко Борисов се оплаква от липсата на европейско единство и подкрепа [09SOFIA696]. Европа бави парите за междусистемните връзки с Гърция и Румъния и България е станала заложник на енергийните амбиции на Италия, Франция и Германия - обяснява българския премиер на Морнингстар, имайки предвид подкрепата на тези страни (най-вече на Италия) за руския газопровод Южен Поток.

"Правителството иска да се отърве от Белене" - пише в коментар за срещата заместник-посланик Сатън - "но смята, че неустойките ще са твърде големи". По това време проектът е замразен, след оттеглянето на стратегическия инвеститор RWE през октомври. Зависимостта от руски газ за години напред не позволява обаче на българите да спрат всички доминирани от Русия проекти. "Освен това те не го и желаят" - коментира Сатън, която препоръчва по-силна ангажираност на американското правителство, за да помогне на "очевидно притеснения" български премиер.

Ден по-късно, на 10 декември, в България пристига руска делегация начело с министър Шматко, за да преговаря за енергийните проекти.

Отстъплението за Белене - драма в грамата

"Истинската драма" в разговорите през декември е отстъплението на българската страна за АЕЦ Белене след преговорите с руснаците - пише Сатън в грама датирана от 21 декември 2009 и озаглавена "Поддаване по АЕЦ "БЕЛЕНЕ". [09SOFIA711]

Според министър Трайков България обмисля да даде на Русия мажоритарен дял в проекта "първоначално", но конфузът е очевиден, защото той "не може да обясни какво точно означава това". По-твърда в преценката си е зам.-министъра по енергетиката Мая Христова, която счита, че даването на собственост върху Белене на Русия е заплаха за националната сигурност. Тя споделя и за идеята да се проведе конкурс за финансов съветник, който да помогне на българската страна да се ориентира във финансовите аспекти на проекта.

Русия възражда проекта Белене като използва едновременно "подсладители" и нови форми на натиск. Ако България се съгласи на руска собственост върху Белене, това ще е драматично отстъпление от позициите на енергийната сигурност и една голяма възможност за поправяне на грешките на предишното правителство ще бъде пропусната - настоява Сатън в коментара към преговорите с руснаците.

Това е и една от последните американски грами от България на енергийна тема, изтекли в Wikileaks. През следващата година правителството на Борисов ще поддържа позицията си на отлагане и протакане, през срещи с Путин, включването на "косматия дипломат" - каракачанския пес Йорго..., за да се стигне до драматичните събития от началото на 2011 и разконспирирането на основни лобисти като Валентин Златев, консултант на Росатом и особено приближен на премиера.

Най-вероятно американската позиция през този период не е претърпяла промяна. Позицията на Борисов обаче се промени и то съществено спрямо това, което четем в дипломатическите доклади от първите месеци след идването му на власт. За публиката остава да гадае в каква пропорция са били смесени заплахите на Путин за "оставане на студено", "новите форми на натиск" и "подсладителите" в руския коктейл, сервиран в процеса на преговорите на българския премиер.

Информация за медиите: Wikileaks и Биволъ имат споразумение за партньорство в журналистическата и експертна обработка на грамите от България, а впоследствие и от други балкански страни. Пълните текстове на анализите и преводите публикувани в "Биволъ" са защитени съгласно·Закона за авторското право и сродните му права.·Цитирането им без позоваване на източника не е разрешено. По-подробна информация за условията за ползване на текстовете можете да получите по е-мейл:· contact@bivol.bg

2011-06-01 Wikileaks Macedonia: Али Ахмети оценил лошо управување со Груевски

ДУИ: Миjaлков барал етнички судир со Албанците

Политичкиот лидер Али Ахмети, претставник на партијата на албанската етничка заедница во Македонија ДУИ направи силно критичка анализа за управување со земјата пред американскиот амбасадор, станува јасно од дипломатска телеграма од Скопје, од Cablegate, кој е откриен од Wikileaks. Извештајот [09SKOPJE411] е подготвен од страна на Амбасадорот Филип Рикер и е испратен до Вашингтон на 21 август 2009 година.

Амбасадорот е гостување на Ахмети во неговата фарма во планинска област во западна Македонија на 16 август 2009, по повод 8 годишнината од Охридскиот договор (2001 година). Пред него Ахмети го критикуваше премиерот Никола Груевски за застојот во преговорите за името на Македонија и дипломатските односи со Косово. Според Ахмети тоа можеше да им наштети на односите со Србија и Бугарија. Албанскиот лидер побара од амбасадорот да изврши посилен јавен притисок, за да се реши прашањето со името. Од своја страна, амбасадорот забележал дека задкулисните активности може да се поефикасни од јавниот притисок.

Лидерот на ДУИ смета премиерот Груевски за премногу млад и наивен, што се одразува и во донесувањето одлуки.

Ахмети изразил загриженост од влијанието на внатрешниот круг околу Груевски, особено од братучед на Груевски Сашо Мијалков, кој е шеф на тајните служби. Според лидерот на ДУИ, Мијалков има контакти и желба да провоцира "лумпенизирани албански елементи во Македонија", за да предизвика етнички тензии, со што Мијалков да го оправда големи акции против албанската етничка заедница. Занемарување на Мијалков воопшто во однос на етничките Албанци, исто така, било наведено во разговорот.

На овој настан, претседателот Иванов е опишан како "добро момче", но со малку власт и влијание, де факто потчинет на премиерот.

Ахмети бил скептичен и за напредокот на земјата 8 години по Охридскиот договор, како го оценил "меѓу 4 и 5 поени од 10. Според него, етничките Македонци и понатаму да веруваат дека земјата им припаѓа само на нив. Двата најголеми проблемот за албанската заедница, според него, биле дека албанскиот јазик не се користи официјално и етничките Албанци не се претставени еднакво на водечки позиции во владата. При претходната коалиција на ДУИ со СДМС, неговата партија имала контрола на поважни министерства отколку кај сегашната со ВМРО-ДПНЕ, кажа тој. Ахмети верувал дека надминувањето на проблемот со името и влезот во НАТО ќе го олесни решавањето и на меѓуетничките прашања.

Албанскиот лидер не се изјаснува со ласкави зборови за конкурентите од ДПА, Мендух Тачи. Тачи сакал да го замени Охридскиот договор, со нов, уште порадикален договор. Бојкотот во парламентот и повикот од Албанија да стави вето на приемот на Македонија во НАТО, се индикатори за маргинализација на Тачи - рекол Ахмети. Хаотично однесување на Тачи можеше да ја загрози стабилноста на Македонија. Поради овие си ставови Ахмети бил да се состане особено со албанскиот премиер Бериша по неколку дена и бил да му каже дека албанската заедница не ја поддржува иницијативата на Тачи за бојкот на членството на Македонија во НАТО. Поради деструктивизмот на Тачи, по можност пред него бил лидерот на Нова Демократија Имер Селмани, кој претставувал "конструктивна и разумна опозиција. Покрај тоа, Селмани бил и многу близок со Груевски и двајцата разменувајќи домашни посети.

Интересен е и погледот на Ахмети на верските прашања во Македонија. Тој изразува јавно несогласување со политиката на премиерот да се градат цркви и да се издигнуваат нови верски симболи. "Во Македонија има повеќе цркви и џамии, отколку верници", резимира албанскиот лидер. Според Ахмети државните пари може да се користи поефикасно за други јавни проекти. Критично е и изјавата за лидерот на Исламската заедница во Македонија Сулејман Реџепи, кој според него бил "се друго, но не и верник" и претставувал "Бирократијата на Господ".

Како пример за подобро користење на буџетските средства Ахмети споменал проектот за создавање на голем универзитет во Тетово за соединувањето на двата постоечки. Овој иден Универзитет би требало да биде на државна издршка, но и со голема меѓународна поддршка. Ахмети, исто така подготвил проект со градоначалниците на 6 општини јужно од главниот град Скопје за чистење на загадените реки и езера, кои се во популарни туристички зони во Македонија. На Рикер беше предложено да се состане со градоначалниците, заедно со евроамбасадорот Ерван Фуере, со цел да им помогнат. Американскиот амбасадор не се ангажирал.

2011-06-03 Wikileaks: Владата во Скопје поттикнува "атмосфера на страв"

Македонската влада на премиерот Никола Груевски и неговиот внатрешен круг систематски го користи правниот и репресивен апарат на државата, за да ги исклучи неистомислениците, открива американски дипломатски извештај добиен од Wikileaks и дели со Bivol.bg и EurActiv.com

Позадина

Тајните Извештаи на САД, добиени од EurActiv и сајтот за истражувачко новинарство бивол, кој објавува ексклузивни материјали на Wikileaks за Балканот, содржат информации за Груевски и неговото опкружување од владејачката партија ВМРО-ДПМНЕ, кои создаваат "атмосфера на страв" во земјата кандидат за Европската унија.

Филип Т. Рикер, амбасадор на САД во Скопје од септември 2008-ма година, пишува во извештаите од декември 2009-та, дека Груевски ги користел сеопфатните обвиненија за злоупотреби, против официалните членови на македонската политичка елита.

"Јавни апсења, притвори или истраги на сегашни и поранешни министри, партиски членови и членови на опозицијата.Ги постави под притисок македонските политичари да се воздржат од предизвици и критики кон владата на Груевски", пишува Рикер.

Дипломатите на САД во Македонија, исто така, го информираат Вашингтон дека до нив стигнале поплаки од невладини организации, чии членови биле повикани од полицијата на застрашувачки "информативни разговори".

"Покрај тоа, овие тактики се прикажани на македонската јавност како храбри напори на владата да се справи со корупцијата, а со тоа се оправдува јавната поддршка за овие злоупотреби", пишува амбасадор Рикер.

Повеќе пати во програмата, дипломати на САД велат дека известувањето на јавноста и битките со неговите противници во медиумите, Груевски успеал вешто да го одвлече вниманието на јавноста од сопствената неможност да продолжи по "прашањето за името" - долгиот спор со Грција околу името на државата, што е идентично со тоа на најсеверната грчка покраина.

"[Груевски] и понатаму инсистира на референдум за да е избегне личната одговорност за еден историски компромис", објави во Вашингтон Американската амбасада.

Според дипломати од Европската унија едно националното гласање за компромисно име има неважечка шанса за успех, особено се имаат во предвид националистичките идеи на ВМРО-ДПНЕ и нивната антикомпромисна позиција, која се контролира од страна на владините медиуми кои треба да е заштитуваат.

Покрај тоа, Груевски е опишан како политичар кој не е заинтересиран за вистински реформи кои се потребни за да се продолжи на патот кон интеграцијата во Европската унија. Груевски дури и се противи на давањето независност на судството, во голема мера контролирано од него самиот.

Корупција во опкружувањето

Дипломатите на САД сметаат дека различни домашни лица околу Груевски се корумпирани. Во тој контекст јасно се споменати шефот на разузнавањето Сашо Миjалков, братучед на Груевски, како и министерот за транспорт и врски Миле Јанакиески. Поконкретно дипломати на САД цитираат обвиненија според кои Миалков е поврзан со корупциски скандал за продажба на Двокатни автобуси произведени во Кина.

Истовремено, амбасадата на САД гледа со доверба на неколку "чисти" македонски политичари, кои станале жртви на репресиите на Груевски.

Меѓународно најдобро Познато име меѓу наведените, е тоа на поранешниот министер за европски прашања Ивица Боцевски, кој се повлече во јули 2009, откако сфатил дека Груевски никогаш не сакал реформи во областите како што е независноста на судството, велат документите.

Еден од многуте примери за манипулација на судството за политички цели е случајот на поранешниот менаџер на македонскиот здравствен фонд Георги Тренкоски, сопартиец на Груевски и политичар со чиста репутација.

Според амбасадата на САД Тренкоски ја изгуби поддршката на Груевски, бидејќи зборувал отворено. Тренкоски беше уапсен јавно и обвинет за злоупотреба на службата. Како што се реализира добро познатата практика, апсењето се случи во присуство на новинарите од медиумите блиски до власта..

Според законот, во Македонија постои можност за определуване на притвор за период до 180 дена, а судиите имаат можност да го продолжат рокот на притворот до 30 дена. Некои судии се пожалија на дипломати на САД, дека биле ставени под притисок од владата, за да наметнат максималниот можен период на притвор, во очигледен обид да се уништи нечија политичка репутација.

Слаѓана Тасева, шеф на невладината организација Транспаренси интернешнл во Македонија, се пожалила на дипломати и пред медиумите дека била малтретирана од полицијата поради нејзиното работење и нејзините критики кон владата. Документот наведува и други невладини организации, кои се со истите тврдења.

Албански проблеми

Извештаи од САД исто така известуваат за се повеќе мегуалбански раздори во Македонија. Мендух Тачи, лидер на Албанската демократска партија, официјално се залага за нов меѓуетнички договор кој ке го замени Охридскиот рамковен договор, предупредуваат дипломатите на САД.

Наводно, Тачи повика на консензус за донесување на одлуки од страна на владата. Во пракса тоа значи дека Албанската демократска партија ке добие право на вето, и цел албанскиот јазик да стане официјален јазик како што е и македонскиот, и една од највлијателните политички позиции (премиер, претседател, портпарол) секогаш да се извршува од Албанец.

2011-06-04 WikiLeaks: Македонските избори: Владејачката партија победи - земјата губи

Претходните парламентарни избори во Македонија, одржани на 1.07.2008 годин.поминаа, со голем број груби прекршоци. Набљудувачите констатирале дека победата на владејачката и тогашната партија ВМРО-ДПМНЕ била постигната со цената на заплашување и насилство врз гласачите, со измами, со ставање на повеќе гласачки ливчиња од едно лице, или гласачки ливчиња од името на непостоечки гласачи. Терминот кој е употребен во извештајот на Американската амбасада од Скопје [08SKOPJE359] е "ballot-stuffing", што буквално значи "филовите со гласачки ливчиња" и е познат од средината на 19 век во САД, како едно од средствата за манипулација на резултатите од раните години на демократските општества и такви во примарената фаза на својот развој. И покрај повиците на меѓународната заедница и медиумите за слободни и фер избори и осудата на непопреченото спроведување, гласањето во Македонија е прогласено за нормално и законско од власта.

Во програмата детално се опишуваат случаи на убиства во изборниот ден, како и такви на попречување на граѓани да го искористат законското право на глас. Други биле директно заплашувани, откако побарале контакт да се пожалат на меѓународните набљудувачи. Амбасадорката, Џилијан Миловановиќ опишува и ги пренесува потреснате услови, поминаа изборите за парламент пред 4 година - масовно полнење на гласачки ливчиња и согорување на неудобни билтени; употреба на оружје; физички напади врз набљудувачи и државните службеници вклучени во изборите; уништување на цели изборни гласачки кути и гонене на меѓународни и локални набљудувачи на изборите, групни и семејни гласања и сл.

"Неколку часа по завршувањето на изборниот ден Водачот на владејачката ВМРО - Груевски, рече дека изборите се "огромна победа за целата земја", се вели во извештајот на Миловановиќ. Ова мислење било кажано и во Триумфалниот говор на коалицискиот партнер Тачи, кој ги определил резултатите од спроведените така избори, како "најслаткиот победа". За разлика од владејачките, лидерот на ДУИ Али Ахмети изрази дијаметрално спротивно мислење, како го вика изборниот ден "крвава бања". Токму цврстата интервенција на Амбасадата е принудила властите да го уапсат Агим Красниќи, кој подоцна служи како откуп за сите злосторства.

Генерално изборите во Македонија се оцени како расипани и неодговорни на европските барања за демократија. Претпоставката на слична изборна практика е утврдено како пречка пред идното членство на земјата во ЕУ и НАТО.

Груевски сака целата власт

Само еден месец по изборите Миловановиќ испрати извештаи [08SKOPJE438] дека има доверливи информации од различни извори, дека Премиерот Груевски има намера да го промени Уставот на Р. Македонија и да го укине директното избирање на државата од народот. Програмата е со високо ниво на тајност SECRET / / NOFORN. Од напишаното се разбира, дека Груевски се обидува да протурка измени со кои сака да ги укине дирекното гласање за претседател и да го префрли во овластувањата на парламентот, каде што има парламентарно мнозинство. "Како со акција ќе го прекини јавниот избор на Претседателската институција, едена од ретките не коректни и биланси на владата во оваа млада демократија", размислува амбасадорката на САД. Таа признава дека тоа е долгогодишна цел на Груевски, кој со 82 пратеници веќе може да се постигне такво централизирање на власта во своја полза. Американската мислење е дека овие планови ќе а поткопаат демократијата во Македонија, а големата концентрација на власт во владејачката партија ќе и овозможи да наименуваат свои луѓе на клучните позиции, како Началник на штабот за одбрана, што ќе го ослабне цивилно-воената поделба во Министерството за одбраната. Според Американците, последиците ќе бидат фатални за целиот социјален развој на земјата. "Отстранување на директно избран претседател и натамошно ограничување на неговата независност, ќе го расчисти патот за моно-партискиот систем, која може да дејствуваат без оглед на опозициски политички ставови.", Предупредува Миловановиќ.

Таа инсистира пред Стејт департментот за политички инструкции и извршување на политичко влијание врз владејачката коалиција од страна на САД, за да се спречат слични тоталитарни амбиции на Груевски во повој. Јавно притисок имало и благодарение на авторитетот на САД, актуелниот Премиер на Македонија, се уште не стана официјално во диктатор од латино-американски тип.

Црвенковски - бескрупулозните, Иванов - слаб и наивен

Наследникот на Џилијан Миловановиќ во Скопје, Филип Рикер, прави темелно анализа на претходниот Претседател Бранко Црвенковски, чиј 5 година мандат истекува на крајот на мај 2009 година [09SKOPJE201]. Прави впечаток значењето што Амбасадата обраќа на лидерот на Социјалистичката партија и оценката која му е дадена: искусен и флексибилен политичар, многу спротиставени на политиката на Груевски и во исто време доволно бескрупулозните за да освои популарност со демагошки позиции. Црвенковски е самопрезентерец се и се прилагодува кон сите политичко-општествени трансформации. Тој е споредба со својот наследник Ѓорѓе Иванов - кој стои на другата крајност на политичката парадигма, според Рикер - зависен, наивен и удобен на премиерот Груевски.

Црвенковски е претставувал своите ставови за успешна македонска политика како "Трикрако столче", се наоѓа стабилност во 3-те темелот: етнички мир, економија и меѓународно учество. Тој отворено изјавувал дека Груевски не успеаја и во трите.

Спорот за името и евро-антланската интеграција

Претседателот Црвенковски генералено мисли за стратешки за името на премиерот Груевски, и со нашите совети кои го охрабруваат Груевски да не кажува "НЕ" на предлозите на Нимиц", забележува Амбасадорот Рикер. Од текстот се разбира, дека од разговорите водени со Претседателот на Македонија на дипломатско ниво, беше споменато дека Груевски, всушност, не сака да го реши спорот со Грција за името, туку да ги "замрзне" преговорите. Бранко Црвенковски признал дека бил разочаран и шокиран од скандалозното преименување на Аеродромот во Скопје на "Александар Велики". Тој раскажал пред амбасадорите дека веднаш откако слушнал за овие намери, и го прашал министерот за надворешни работи Милошоски, и тој исто така бил шокиран од веста. Откако сепак Милошоски разбрал дека Груевски приватно донесл одлука за промена на името, веднаш си го сменил мислењето.

Особено критично лидерот на СДСМ се изразил за т.н.. политика на Груевски: "Ние можеме да се справиме и без НАТО", предупредувајќи дека таквиот популизам не е корисна за Македонија од аспект на евро-атлантската интеграција. Од зборовите на претседателот, станува јасно дека политиката на Владата на Груевски дејствувала за алтернативен развој на Македонија надвор од ЕУ и НАТО, што е во основата на голем историски неуспех. Во основата на таквите "изолационистичка" ставови стоел Груевски, но Антонио Милошоски, исто така, полнење масло во огнот. На уво, Црвенковски му сподел на Рикер, дека го сметал Милошоски за попаметни од Груевски, подоцна бил изненаден и разочаран од трендот на Министерот за надворешни работи да е поголем "Груевски" од самиот Груевски во неговиот "изолационизам" и реакционерна политика.

Обраќајќи сериозно внимание на економските проблеми на државата и Распрскувањето на милиони за споменици, повторно во приватен разговор со амбасадорот, станало прашање како Груевски го "дои буџетот" во свој интерес, преку два главни протоколи. Едниот бил со братучеди му - браќа Миjалкови - Сашо / шеф на тајните служби / и Владимир / советник на шефот на царината Ванчо Каргов /. Другиот дел за одливот на државни пари е преку вицепремиерот и претставник на ММФ - Зоран Ставрески, заедно со претседателот на државниот електросистем - ЕЛЕМ.

Не на последно место во разговорите е посветено внимание на меѓуетничките односи, кои се многу деликатни токму во Македонија. Не се прави доволно за да се запре зголемувањето на етничките тензии, а во исто време се храни конфликти од Груевски, вклщчително и м / у завојуваните албански партии, со цел нивно полесно манипулирање.

Наследникот

Георги Иванов е определен директно како безличен политичар, без харизма. Премногу "академски", Иванов нема присуство на маса "и е без искуство во меѓународните преговори и пред странски соговорници. Во средби со амбасадорот, тој речиси и да не зборувал, а само кимал со глава. Ова впечаток за Ѓорѓе Иванов, го изразил и Али Ахмети, кој дури и како коалициски пратнер на Груевски го споделил со Амбасадорот Рикер доста лицемерни факти за владејачката партија. / линк /

Во извештајот треба резиме за политичката иднина на Црвенковски, по заминувањето на претседателската функција и очекуваните проблеми кои може да има тој како опозиција на диктаторски методи на Груевски / можност од притвор, или економски репресии /. Предизвиците кои очекуваат овој политичар во партиско и личниот однос, исто така, раскажаното во детали, што говори дека дефинитивно тој е предмет на разгледување на Владата на САД. Програмата завршува неслучајно со заклучок дека "Црвенковски е клучен играч, пред и по независноста на Македонија. Тој ќе биде една важна сила во македонската политика. Американците не кријат дека очекуваат токму од социјалистите да е турка евроатланската интеграција, ако се кренаа од пепелта во пораз. Спорот за името со Грција, исто така би претрпел одличен напредок, се наведува во анализата. "Црвенковски е искусен политичар и стратег и е решен да успее, а има и потенцијал да се опорави", завршува извештајот за поранешниот Претседател на Македонија и главен противник на Владата на ВМРО.

Коментар на Биволъ

Од направените анализи на ситуацијата во Македонија, се наметнува заклучок дека земјата се управува со цената на политички и полициски репресии, како и со цената на изборни нерегуларности. Управувањето на ВМРО и коалициските партнери не води државата на патот на евро интеграцијата и членството во НАТО, а ја вклучени во продлабочување се меѓународно изолација и демократски рестрикции внатре. Тотално преместување на насоките во политичкиот спектар се докажува од апсурдноста дека прогласувањето како "десна" партија ВМРО-ДПМНЕ, се јавува како сила, која наскоро влече општеството назад кон реминисценции од времето на соц. времето, а "левицата" СДСМ се припознати од американската политика, како реформатори и евро-ориентирани политичари, со про-НАТО-вска реторика и размислување. Вовлечена во тешка криза на ступор во меѓународното признавање, во комбинација со продлабочување се обиди за централизирање на власт и корупциски практики, Р. Македонија останува без јасна перспектива за развој во идно време и без нацртајте стратегија за зачувување на својот етнички и државен интегритет.

И покрај обидите во Македонија, како и во Бугарија, да се негира и минимизираше извештаите на американската дипломатија собрани во Cablegate - тие се факт. Најважно е дека нивната валидност не е демантираа и ставена под сомнение ниту еднаш од официјалните институции на САД, без оглед какви тешки вистини откриваат. Реакциите на владејачката партија ВМРО-ДПМНЕ во Македонија дека програмата се "фалсификувани", дека не може да се верува на проектот "WikiLeaks" - е комични и буди барем недоумица. Како доказ за автентичноста на американските извештаи можеме да го примениме Аватарот на самите Греми во веб-сајтот на WikiLeaks.ch, како и порака на профилот на Wikileas во социјалната мрежа Twitter. Слободните толкувања за учество на грчки, бугарски, американски и сите други безбедносни служби во правела заеднички сценарио против Владата на Груевски, предизвикуваат насмевка. Придаваме тоа на неизживения уште стар синдром од помината епоха на комунизмот, кога непријателот демнат од секаде, а најмногу од внатре и од под кревето.

Wikileaks: MACEDONIA: COUNTRY TEAM ASSESSMENT FOR PROCURMENT OF NVDS AND CLOSE COMBAT OPTICAL DEVICES

Депешата [10SKOPJE9] од 6 јануари 2010 година испратена од скопската амбасада, напишана од Навратил (NAVRATIL), се води како некласифицирана и има наслов:

MACEDONIA: COUNTRY TEAM ASSESSMENT FOR PROCURMENT
OF NVDS AND CLOSE COMBAT OPTICAL DEVICES

САД донираат 80 уреди за ноќно гледање (Night vision devices - PVS-17A - 80) и 80 оптички уреди за блиски борби (Close combat optical sight - M68- 80) за поддршка на македонските воени сили кои се дел од Вермонтската национална гарда во Авганистан.

Донацијата е со цел да и се помогне на македонската армија (АРМ) во рамките на ИСАФ (интернационалните безбедносни сили) во Авганистан.

Според депешата, овие уреди не влијаат на воените сили во земјата, ниту ќе предизвикаат реакција од соседите. Нивната донација ќе им помогне на македонските сили во идентификување на пријателските воени трупи на САД и НАТО. Македонија веќе поседува III NVDs, и има безбедносно знаење и процедури потребни за работа со овие уреди, па тие не претставуваат ниту внатрешна закана. За работата со овие уреди ќе биде потребен само 10-дневен тренинг на 2 до 3 лица во земјата, а ќе го изведе регуларниот состав на САД во земјата. За оваа донација не се потребни дополнителни средства од земјата, бидејќи U.S. FY10 NDAA section 1206 authority ги донира уредите.

Wikileaks: MACEDONIA: POST SUPPORTS 1206 PROPOSAL FOR EMBEDDED OPERATIONAL MENTOR AND LIASON TEAM (OMLT) EQUIPMENT SET

Депешата [10SKOPJE8] од 6 јануари 2010 испратена од скопската амбасада, како некласифицирана, а напишана од NAVRATIL има наслов

MACEDONIA: POST SUPPORTS 1206 PROPOSAL FOR EMBEDDED OPERATIONAL MENTOR AND LIASON TEAM (OMLT) EQUIPMENT SET

Амбасадорот го поддржува барањето на Македонија за FY10 - "Embedded Operational Mentor and Liaison Team (OMLT) Equipment Set за единиците распоредени во ИСАФ мисијата во Авганистан. Македонија во моментот има 163 војника кои служат во ИСАФ, а до 1 април 2010 ќе распореди уште 79 војника како дел од Вермонтската национална гарда.

Wikileaks: Macedonia-Greece name issue Амбасадорот до Друцас: покажете му на Вашингтон дека можете

Депешата [10ATHENS77] од 3 февруари 2010 е напишана во амбасадата во Атина, класифицирана е како тајна (secret), потпишана е од амбасадорот Daniel V. Speckhard а има наслов:
Амбасадорот до Друцас: покажете му на Вашингтон дека можете

Кратко резиме:
На средбата од 20 јануари помеѓу амбасадорот Speckhard и грчкиот министер за надворешни работи Димитри Друцас, американскиот амбасадор го предупредил Друцас дека мора да му покаже на Вашингтон дека е способен да се соочи со отворените регионални проблеми. Тој го советувал да се подготви да зборува за деталите околу Македонија; какво решение Грција може да понуди за Кипар, и за Турција. Друцас рекол дека се надева оти Вашингтон гледа дека Папандреу прави напори во грчко-турските односи, а како и во случајот со Турција, така и со Македонија, Папандреу се обидува да воспостави лични односи за да се решат споровите. Турција останува приоритет во надворешната политика, а грчката порака до Македонија пред ЕУ средбата во декември била дека „се подготвени, ако и другата страна е подготвена“, но не виделе вистински напор од Македонија за изнаоѓање решение. Друцас ги опишал средбите со македонскиот министер за надворешни, Милошоски, како пријателски и топли. Рекол дека ако треба да испрати само една порака до Скопје, тоа би било да се избегнуваат јавни изјави кои ќе ги нарушат билатералните односи.

Wikileaks: Американските сенатори го побрзуваат Груевски за проблемот со името

Кратко резиме:

Премиерот Груевски пред американските сенатори Воинович и Шахин ја повторил својата доследност за решавање на спорот со името и членството во НАТО, но истакнал дека спорот зависи од поддршката на интернационалната заедница и Америка, како и дека секое решение за проблемот со името мора да помине на референдум. Сенаторот Воинович, кој неодамна имал средба со грчкиот премиер Папандреу, го истакнал приоритетот во брзото решение со името, поради економската криза во Грција која го одвлечкува тамошното внимание од проблемот со името.

Опсежна содржина на депешата:

Во депешата [10SKOPJE77] се сумира средбата на американските сенатори Воинович и Шахин со премиерот Груевски околу проблемот со името. Премиерот Груевски ги подвлекол заложбите на македонската Влада за Евро – атлантските интеграции и неговите напори да стигне до грчкиот премиер Папандреу. Сенаторите Воинович и Шахин ги пофалиле македонските напори за градење мултиетничка држава и изразиле благодарност од американска страна за учеството на Македонија во Авганистан. Тие истакнале дека Македонија и Грција треба брзо да стигнат до решение за проблемот со името.

Сенаторите Џорџ Воинович и Џин Шахин на 17 февруари 2010 имале кратка средба со амбасадорот Рикер и неговиот тим, а потоа и со премиерот Груевски. Груевски изразил благодарност до американската Влада за поддршката до Република Македонија кон членството во НАТО и ги уверил сенаторите дека останува доследен на решавање на спорот со името и членство во НАТО.

Премиерот Груевски рекол дека го контактирал грчкиот премиер Папандреу по телефон и му понудил средба кога и да му одговара на грчкиот премиер. Груевски рекол дека сака проблемот со името да се реши во првата половина на 2010, но истакнал дека без поддршка на интернационалната заедница и особено Америка, тоа нема да биде возможно. Изразил жалење дека Грција „сака да го промени нашиот идентитет“. Рекол и дека секое решение за проблемот со името мора да помине на референдум.

Сенаторот Воинович истакнал дека од неговата скорешна средба со грчкиот премиер Папандреу било јасно дека тој покажува разбирање за значењето од брзото решавање на спорот со името, и тоа создава можност за Груевски. Сенаторот изразил загриженост дека политичките проблеми на Грција поради економската криза, може да го одвлечкаат вниманието од проблемот со името, што брзото решение со името го прави уште поважно.

Воинович ја прегледал депешата.
Рикер

Wikileaks: Евро-атланските напори остануваат блокирани

Депешата [10SKOPJE64] од 11 февруари 2010 година (некласифицирана) ја напишал амбасадорот Рикер од скопската амбасада и во неа ги сумирал разговорите што ги имал со конгресменот Померој при неговата посета на Република Македонија под наслов:

Евро- атланските напори остануваат блокирани

Кратко резиме:

Амбасадорот Рикер на конгресменот Померој му рекол дека 1. американската долгорочна цел е Република Македонија да биде дел од ЕУ и НАТО, но интеграции се во застој поради проблемот со името; 2. Земјата има затегнати меѓуетнички односи; 3. Во земјата има проблеми со владеењето на правото, и со корупцијата; 4. Спори економски реформи.

Опсежна содржина на депешата:

Американската политика кон Македонија останува конзистентна во барањето земјата да се интегрира во ЕУ и НАТО, и да биде стабилна, мултиетничка демократија. Земјата има повремено изолирано албанско малцинство кое е 25% од населението, домашниот пазар е ограничен, па земјата може да има долгорочна стабилност и просперитет само ако влезе во НАТО и ЕУ. Програмата на УСАИД во Македонија требало да заврши во 2011, но се планира да продолжи најмалку до 2015.

Евро-атланските интеграции на земјата се запрени поради проблемот со името со Грција. Атина го блокирала заедничкото решение на НАТО во Букурешт (април 2008) да и понуди на Македонија членство во НАТО, а ја спречила и ЕУ да отвори преговори за пристапно членство во декември 2009. Проблемот со името останува и покрај американските и европските дипломатски напори на двете страни, активност на медијаторот, Метју Нимиц, и директните разговори помеѓу премиерите Папандреу и Груевски. Дополнително одмогнало што и македонската и грчката страна во проблемот со името го внеле суштински нерешливото прашање за македонскиот „идентитет“.

Македонија е со години лојален сојузник во интернационалните мировни мисии. Од 2002 година вкупно 1264 македонски трупи служеле во ИСАФ програмата во Авганистан, а 490 трупи во Ирак до крајот на 2008. Во 2010 македонскиот придонес за ИСАФ бил речиси дуплиран и според број на жители, Македонија е во првите пет од 42-те земји членки на ИСАФ. Дополнително, Македонија има мал контингент за поддршка на ЕУ мировните мисии во Босна и Херцеговина, КФОР и во мисијата на ОН во Либан.

Македонија назадува зад остатокот од поранешната Југославија во транзицијата кон пазарна економија. Земјата одржува макроекономска стабилност со ниска инфлација, но не може да привлече странски инвестиции. Делумните причини се: директното политичко влијание во судските и политички - мотивираните процеси, корупцијата, недоволната имплементација на реформите и недоволната активност на Владата дури и кога има потенцијални странски инвеститори.

Премиерот Груевски владее од 2006 и се уште има релативна популарност (делумно заради слабата и дискредитирана опозиција), но е неспособен или не сака активно да ги прифати предизвиците за интеграции. Иако Груевски ја има најголемата албанска партија ДУИ во коалициската влада, се уште се отворени прашањата за употребата на македонскиот и албанскиот јазик и недоволните средства во албанските делови од земјата. Иако поделен, албанскиот политички спектрум сака членство во НАТО (и помалку во ЕУ). Ахмети е подготвен да чека, но не засекогаш.

Wikileaks: Евро-атланските напори остануваат блокирани

Депешата [10SKOPJE53] (некласифицирана UNCLASSIFIED), испратена од скопската амбасада и напишана од амбасадорот Рикер на 5 февруари 2010 во која американскиот амбасадор Рикер ги брифира сенаторите Воинович (Voinovich) и Шахин (Shaheen) за состојбите во Република Македонија е ИДЕНТИЧНА на содржината на депашата [10SKOPJE64] во која амбасадорот Рикер го брифира конгресменот Померојза состојбите во Република Македонија!

Wikileaks: Иванов: подготвени сме да ги жртвуваме македонските војници заради стабилизацијата на Авганистан

Кратко резиме:

Според депешата [10SKOPJE75] од 22 февруари 2010, откако бил известен дека учеството на македонските војници во Авганистан се соочува со поголеми ризици, претседателот Иванов истакнал дека македонските војници се подготвени за поголеми ризици и загуби во Авганистан, но од американските партнери побарал да се подготви стратегија за одговор кон домашните медиуми и кон јавноста околу можните загуби во Авганистан.

Потребата од стабилизација на Авганистан, според Иванов, е важна за Македонија поради две работи: (1) можноста авганистанските екстремни и радикални елементи да се префрлат во Западен Балкан; (2) поради опасноста од движењето на дрогите од Авганистан кон Европа. Воедно, претседателот Иванов ја истакнал својата разочараност од несериозниот пристап на некои европски лидери кон предизвиците на авганистанската безбедност.

Опсежна содржина на депешата:

Генерал мајорот Дубие од Националната гарда на Вермонт ја посетил Македонија од 13 до 17 февруари 2010. Од 1995 Националната гарда на Вермонт е државен партнер на Македонија под програмата за Државно партнерство на бирото за национална сигурност. Целта на посетата била да се дискутира за заеднички воен распоред на 86-тата Infantry Brigade Combat Team (IBCT) со елементи на македонските воени сили во Авганистан со почеток на 27 февруари 2010. Генерал мајорот Дубие се сретнал со претседателот Иванов и со министерот за одбрана Коњановски. Се дискутирало за распоредот на 79-те војници од македонскиот контингент, consisting of a Ranger platoon, кои кон крајот на март 2010 требало да се соединат со Националната гарда на Вермонт во Авганистан. 9-месечниот престој на македонските војници требало да го подигне македонското ISAF учество за 242 војници, а 86-тата IBCT, заедно со македонскиот контингент во него, да биде подготвен за цел спектар операции во регионалната команда Исток. Генерал мајорот Дубие го известил претседателот Иванов дека македонското учество во Авганистан го менува фокусот од тренирање и мониторинг, кон партнерство и цел спектар заеднички операции, воедно известувајќи го претседателот Иванов дека ситуацијата во Авганистан е сериозна и дека македонските војници може да се соочат со сериозен ризик.

Претседателот Иванов, во консултациите со воениот врв, истакнал македонските војници се подготвени за учество во воените акции и дека е свесен дека оваа мисија ќе биде со поголем ризик од претходните. Претседателот Иванов истакнал дека е потребно да се подготви теренот за можните ризици: брзо да се координираат и да се разменуваат информации, за Владата да биде подготвена за реакциите од медиумите и од јавноста по повод можните загуби во Авганистан. Исто така од Вермонтската гарда и од македонскиот армиски врв побарал да се подготват процедури за известување за загубите.

Претседателот Иванов истакнал дека стабилизацијата на Авганистан е важна за македонската национална безбедност поради две работи: (1) опасноста дека екстремните и радикалните елементи од Авганистан може да се префрлат во Западен Балкан. (2) Друга причина за потребата од стабилизација на Авганистан, според претседателот Иванов, е движењето на дрогите од Авганистан кон Европа, што е од особена грижа за Македонија. Воедно, претседателот Иванов истакнал дека е разочаран од несериозниот пристап на неименуваните европски лидери кон предизвиците во авганистанската безбедност.

Амбасадорот Рикер го известил претседателот Иванов дека неговото писмо до американскиот претседател Обама со поддршка за новата стратегија во Авганистан била многу добро примена. Владата на Америка ја цени македонската поддршка и заедничката работа е најдобар пристап во решавање на глобалните безбедносни предизвици.

Министерот за одбрана Коњановски рекол дека распоредувањето на војниците во Авганистан е најзначаен чин во неговото министерство и дека за него, тој има целосна поддршка од Владата и од Парламентот. Свесен е за ризиците, но уверен дека војниците имаат добар тренинг. Спомнал дека на маргините на НАТО министерскиот самит во Истанбул на кратко се сретнал со секретарот за безбедност Гејтс и гордо известил дека Гејтс му честитал за придонесот на македонските војници, како и дека Македонија треба што поскоро да се зачлени во НАТО. Известил и за плановите на Министерството да се реновира зимскиот воен центар на Попова Шапка.

Амбасадорот Рикер му спомнал на министерот Коњановски дека по распоредот на војниците, според техничкиот договор со Централната Команда на САД Македонија треба да ја продолжи ротацијата со следната американска бригада која ќе ја замени Вермонтската 86-та, а мајорот Дибие дал индикации дека тоа ќе биде бригадата од Ајова. Министерот Коњановски му кажал на амбасадорот дека Владата ќе ја го земе предвид ова ротација, но дека се’ уште ништо не е донесено како одлука.

Амбасадорот и министерот Дубие му се заблагодариле на министерот Коњановски за сегашните и претходните акции во Ирак и Авганистан.

Рикер

Wikileaks: Лидерот на ДУИ, Али Ахмети, за тензијата во коалицијата и за проблемот со името

Депешата [10SKOPJE52] испратена од скопската амбасада, напишана од амбасадорот Рикер на 4 февруари 2010 година, класифицирана како доверлива (Confidential), е со наслов:

Лидерот на ДУИ, Али Ахмети, за тензијата во коалицијата и за проблемот со името

Кратко резиме:

Лидерот на ДУИ, Али Ахмети, на средбата на 19 и 20 јануари 2010 год. му кажал на амбасадорот Рикер дека нема напредок во проблемот со името и дека постои конфликт во коалицијата поради разнишаните меѓуетнички односи. Ахмети истакнал дека грубото инсистирање на Груевски околу македонскиот идентитет го повредува ДУИ и дека етничките Албанци не се задоволни од коалицијата на ДУИ со Груевски. Иако фрустриран, Ахмети немал намера да ја напушти Владата, а спомнал дека неговата прва средба со претседателот Иванов била позитивна и прагматична.

Опсежна содржина на депешата:

Амбасадорот Рикер се сретнал со претседателот на ДУИ, Али Ахмети и со неговиот заменик, Абдулагим Адеми (Abdulaqim Ademi) на 19 и 20 јануари во Тетово. Ахмети рекол дека решавањето на спорот со името е централно за етничките Албанци, а воедно посочил дека Груевски го бомбардира македонското гласачко тело со пропаганда за идентитетот, заради што според анкетите има голема поддршка. Обратно, поддршката за ДУИ на локално ниво во последните шест месеци паднала за 4 проценти (од 12 на 8), што според Ахмети е резултат на неспособноста на премиерот да го реши проблемот со името. Амбасадорот Рикер истакнал дека во интернационалната заедница расте загриженоста дека Македонија не е вистински посветена на решавање на проблемот со името, и дека и Македонија и Грција треба да преземат чекори во следните шест месеци. Ахмети се согласил дека овој период е критичен и инсистирал дека притисокот треба да се насочи кон Груевски. Сепак, Ахмети не бил подготвен да постави датум по кој ДУИ би излегла од коалицијата ако не се постигне напредок со името, сметајќи дека излегувањето од коалицијата само би и наштетило на земјата. Ахмети на Рикер му ја пренел поплаката на Груевски дека Грција инсистира идентитетот и јазикот да бидат вклучени во преговорите и дека промената на името на земјата во пасошите би повлекла промена во Уставот. Рикер изјавил дека овие претпоставки ги смета за неточни.

Ахмети смета дека политичката тактика на опозициониот водач, Црвенковски, само го попречува Груевски да го реши проблемот со името, сметајќи дека Црвенковски создал политичко сценарио за „ничија победа“ за Груевски, во кое ако Груевски не го реши проблемот со името, ја загрозува иднината на земјата; а ако го реши: тој го продава македонскиот идентитет. Ахмети го смета раздорот помеѓу СДСМ на Црвенковски и ВМРО на Груевски е поголемо одошто меѓу албанските партии. Ахмети верува дека албанските партии имаат можност да се обединат за да го решат спорот со името, тие ќе ги надминат своите моментни разлики, но дека такво обединување му се чини невозможно за СДСМ и ВМРО. Затоа, Ахмети смета дека „Владата на единство“ "Government of Unity" не е опција за решавање на проблемот со името.

Ахмети истакнал дека најголем раздор во меѓуетничките односи во моментот претставува предлог-законот со кој македонскиот јазик станува задолжителен во основното образование во малцинските заедници. Овој закон, според него, предизвикува реакција кај Албанците бидејќи ги поттикнува албанските спомени од заедничкото југословенско минато (на пр. реториката од типот „Одете во Албанија, ако сакате да учите на албански!“). Исто така, потсетил дека со оглед на состојбата во цела Македонија, погрешна е планираната изграба на црквата на плоштадот во Скопје, заедно со црквите и џамиите низ цела Македонија, но рекол дека ако се изјасни против црквата ќе биде сметан за нетолерантен Муслиман. Отуѓеноста во коалицијата ја гледа и во однос на нерегуларностите во процесот против 12-те осудени Албанци во случајот Сопот, за кои сака да се разрешат и да не бидат замрзнат случај кој ќе се отвора секогаш кога ВМРО ќе сака да врши притисок врз ДУИ. Кажал дека ВМРО било подготвено да преговара: да го врати случајот Сопот, ако ДУИ престане да го блокира предложениот закон за образование.

Ахмети рекол дека тој и Груевски дискутирале за сите овие работи на состанокот од 20 јануари, на кој Груевски се согласил дека коалицијата не функционира најдобро. Иако се договориле Адеми и Протогер да најдат решение на заедничкиот состанок на 25 јануари, ни тие не успеале да се договорат, но се согласиле дека комуникацијата меѓу ДУИ и ВМРО треба да се подобри преку повеќе средби со внатрепартиските лидери.

Ахмети му заблагодарил на амбасадорот за помош околу решавањето на проблемите. Рикер истакнал дека проблемот со јазикот во образованието не е од централно значење за интернационалната заедница, и дека Македонија треба да покаже зрелост за рационален дијалог. Тој се согласил дека планот за градење православна црква на плоштадот не е од нужно значење и дека инсистирањето на црквата го поткопало кредибилитетот на Владата во барањето интернационална помош за развојни проекти.

Ахмети соопштил дека имал прва приватна средба, иако задоцнета, средба со претседателот Иванов на 30 декември и дека се разговарало за вклучување двајца албански членови во кабинетот на Иванов и за проблемот со името. Иванов се согласил дека името останува централен проблем.

Wikileaks: Македонија ќе придонесе во Reintegration Trust Fund

Во депешата [10SKOPJE40], која се води под некласифицирана, а е испратена од скопската амбасада и напишана од амбасадорот Рикер на 28 јануари 2010 година, под наслов:

Македонија ќе придонесе во Reintegration Trust Fund
(MACEDONIA WILL CONTRIBUTE TO REINTEGRATION TRUST FUND)

Post conveyed REFTEL points to Mira Krajacik of the MFA's Office of Security Cooperation. Таа разговарала со министерот за надворешни работи Антонио Милошески, кој дал обврска дека Македонија јавно ќе го поддржи и ќе учествува во Авганистанскиот Trust Fund (Afghan Reintegration Trust Fund) на Лондонската конференција на 28 јануари 2010 година, но Милошоски не одредил за колку време.

Wikileaks: Македонија: Охридски рамковен договор

Депешата [10SKOPJE6] е испратена на 6 јануари 2010 од амбасадата во Скопје и е напишана од NAVRATIL, се води како некласифицирана UNCLASSIFIED, и има наслов:
Македонија: Охридски рамковен договор

Кратко резиме:
Веќе осум години Охридскиот рамковен договор е клучен инструмент за меѓуетничка хармонија во Македонија. Иако има нецелосна имплементација, се уште е активно средство за намалување на ризици од следен граѓански конфликт. Депешата дава информации за околностите кои довеле до потпишување на Охридскиот рамковен договор, кратко резиме на договорот и како тој се имплементира до денес.

Опсежна анализа на депешата:

Во 2000-та година расте тензијата меѓу етничките Албанци и етничките Македонци пред се во албанските села во северо-западна Македонија. Во јануари 2001 ситуацијата ескалира кога новоформираната ОНА (предводена од Али Ахмети) ја напаѓа полициската станица во Теарце, убивајќи еден полицаец, што доведува до судир меѓу ОНА и македонските безбедносни сили во февруари 2001 во Танушевци. Тоа доведува до поголем воен конфликт во летото 2001, во кој се проценуваат меѓу 100 и 200 мртви и повеќе од 170.000 раселени луѓе.

Во јуни 2001 двете страни постигнуваат договор за прекин на борбите и почнуваат мировни преговори во Охрид, со медијација на САД и ЕУ. Договорот е потпишан на 13 август 2001. НАТО ја разоружува ОНА, а мисијата на ОБСЕ во Македонија ја презема улогата да го надгледува спроведувањето на договорот.

Охридскиот рамковен договор се состои од 9 главни секции и 3 анекси: децентрализација на Владата, недискриминација, подеднаква етничка застапеност во јавните институции, реструктуирање на парламентарните процедури, употреба на јазиците, образование и право на изразување на својот идентитет.

Во годините што следеле, сите Влади во земјата успешно ги спровеле речиси сите делови од Охридскиот рамковен договор, освен во случајот со законот за употребата на јазиците, за кој некои интернационални набљудувачи и некои делови од Владата веруваат дека не е добро формулиран.

Wikileaks: Македонија: нов национален акциски план за решение со преостанатите бегалци од кризата во Косово

Депешата [09SKOPJE621] од 23 декември 2009 е испратена од амбасадата во Скопје, а напишана од Рикер, се води како некласифицирана и има наслов:

Македонија: нов национален акциски план за решение со преостанатите бегалци од кризата во Косово

Десет години по доаѓањето на речиси 350.000 бегалци во Македонија од Косовската криза, Владата на Р. Македонија заедно со УНХЦР Скопје работи на создавање решение за останатите околу 1.600 бегалци и баратели на азил, речиси сите етнички Роми. Во октомври Владата отворила центар за бегалци и донела национален акциски план за интеграција на бегалците до ноември, обезбедувајќи речиси еден милион евра за програмата во 2010. Иако продолжуваат плановите за интеграција, зголемен број бегалци сакаат да се вратат на Косово (од 50 годишно бројот е покачен на 300). Причината за тоа се гледа во независноста на Косово и зголемените интернационални фондови за помош. УНИХЦР Скопје развило стратегија за наоѓање решение на бегалците, а македонските закони за беглаци и баратели на азил се подобриле, со донесување на Новиот закон за бегалци во Парламентот, кој е според сите стандарди на ЕУ и ОН за азил и времена заштита.
Македонија е прва и речиси единствена земја во регионот која прифатила темелен пристап за интеграција на бегалците од Косово, според УНИХЦР Скопје, за разлика од други земји од регионот кои ги условиле идните дипломатски односи со Косово со враќањето на бегалците (Македонија ја признала независноста на Косово во октомври 2008 и воспоставила целосни дипломатски односи.) Дури изненадувачки, немало јавен или политички отпор кон планот, ниту планот за бегалците бил политизиран во земјата, и покрај значајниот буџетски чинител (од речиси 1 милион евра). Бил отворен интегративен центар во скопската населба Шуто Оризари во октомври. Владата се надева на финансиска помош и од интернационалната заедница за развој на центарот и натурализација на бегалците кои сакаат да останат. Сите овие настани се светла точка во меѓу-етничките односи на Балканот.

Wikileaks: Министерството за Правда за OPDAT (Office of Prosecutorial Development, Assistance, and Training)

Депешата [09ANKARA1794] е испратена од амбасадата во Анкара и се води како некласифицирана, а напишана е на 17 декември 2009 од тимот за логистика со наслов:

Министерството за Правда за OPDAT (Office of Prosecutorial Development, Assistance, and Training)

Кратко резиме:

Амбасадата во Анкара ќе биде домаќин на тридневна регионална работилница за контра-тероризам за Турција, Бугарија, Македонија, Албанија и Грција од 10 до 12 февруари 2010. Амбасадата во Анкара бара помош од амбасадите за да се осигура соодветно учество на настанот.

Опсежна содржина:

Министерството за правда на САД, OPDAT (Office of Prosecutorial Development, Assistance, and Training), ФБИ, Програмата за помош во интернационалните криминални истраги, (ICITAP) и НАТО центарот се спонзори на серија регионални работилници со фокус на контра-тероризмот и граничната сигурност, почнувајќи од февруари 2010 за источно медитеранските земји. Првата тридневна регионална работилница е закажана за 10-12 февруари 2010 во Анкара, Турција. Земјите учеснички поканети на настанот се: Турција, Албанија, Бугарија, Грција, Македонија и САД. Ова треба да биде првата од серија вакви работилници во сите пет земји од Источниот Медитеран. Идеално, учесниците на овој настан, би ги следеле и сите дополнителни сесии.

Ќе бидат поканети говорители за да дадат презентации и да ги водат дискусиите на врзани теми: трендовите во тероризмот, меѓу-гранични операции, биометрички средства за борба против криминалот, финансирање на тероризмот и криминал со документи. Конференцијата ќе биде организирана така што земјите учеснички ќе ги поделат своите искуства со другите земји, ќе понудат идеи како да се подобри соработката меѓу границите и како да се споделуваат информациите, особено во случаи на тероризам. Работилницата е замислена да понуди можности земјите да развијат посилни врски во борбата против криминалот, да развијат партнерства и да научат едни од други.

Секоја поканета земја треба да прати десет обвинители и law enforcement officers со искуство во областа на контра-тероризмот и граничната сигурност. Учесниците треба да понудат кратки презентации, врзани со нивните земји и најдобро е да знаат англиски.

Амбасадата во Анкара бара од амбасадите во Софија, Скопје, Тирана и Атина да ја испратат оваа покана до нивните министерства за правда.

Wikileaks: Неформалниот советник на Папандреу ја расветлува внатрешната динамика и регионалните предизвици на Владата на Грција

Депешата [09ATHENS1717] испратена од амбасадата во Атина на 20 декември 2009 година, а се води како доверлива (CONFIDENTIAL) е напишана од амбасадорот Speckhard и има наслов:

Неформалниот советник на Папандреу ја расветлува внатрешната динамика и регионалните предизвици на Владата на Грција

Американската амбасада во Атина ја дискутирала внатрешната динамика и клучните играчи во администрацијата на Папандреу, како и состојбата во Кипар и Турција со еден од неформалните советници на Папандреу. Советникот истакнал дека на Димитрис Друцас треба да му се даде повеќе време за да работи на проблемот со името на Македонија.

Wikileaks: Рикер позитивно ја оценува Република Македонија во борбата против трговијата со луѓе

Кратко резиме:

Депешата [10SKOPJE69] претставува опсежен извештај на американскиот амбасадор во Република Македонија, Филип Рикер, за трговијата со луѓе во Република Македонија. Оценката на Рикер за заложбите на Владата за борба против трговија со луѓе е позитивна.

Опсежна содржина на депешата:

Според Рикер, Владата останува доследна на борбата против трговија со луѓе, а високи владини функционери покажуваат активен интерес за оваа проблематика. Националната комисија за борба против трговијата со луѓе активно работи на превенција, казнување и заштита на жртвите. Според мислењето на амбасадорот Рикер, Македонија останува транзитна земја за шверц со емигранти. Интернационалната трговија со луѓе опаѓа, но има индикации дека Македонија е земја во која има жртви од трговијата со работна сила. Пријавен е случај со 370 емигрантски работници (пред се’ од Босна) кои станале жртви на трговијата додека работеле за српска компанија во Азербејџан, а некои од работниците биле Македонци. Македонските институции за борба против трговијата со луѓе стапиле во контакт со работниците и им понудиле помош. Сите наведени работници одбиле помош, повеќето од нив изјавиле дека не се жртви, а голем дел искажале желба повторно да се вратат во Азербејџан за работа во истата фирма. Македонските власти покажале професионалност и упорност во следењето на случајот.

Од внатрешната трговија со луѓе во периодот на извештајот се забележани случаи на сексуална експлоатација, често со знаење на членови на семејството или познаници. 157 лица биле интервјуирани од одговорните за трговија со луѓе во периодот на извештајот, и ним им е понудена помош. Повеќето од нив биле или странци во транзит кон западно -европските дестинации, или работеле како проститутки во баровите и ноќните клубови, а се откриени со полициски рации. Од нив шест биле малолетни лица, подведени под трговија од членови на семејството или од познаници. Најранливите групи за трговија со луѓе се сиромашните, необразованите, и жените од етничките заедници, особено Ромките. Оние што тргувале со нив биле најчесто мажи меѓу 20 и 50 години, типично за нив е дека не биле членови на организирани криминални групи и за првпат работеле со трговија со луѓе. Лажните бракови се идентификувани како честа тактика за прибирање жртви во трговијата со луѓе.

Многу владини функционери јавно зборуваат против трговијата со луѓе и се подготвени за активна борба против неа. Според амбасадорот Рикер, развиени се доста механизми за борба против трговијата со луѓе, а одвоен е и буџет за домашни прифатилишта на жртвите. Владата исто така константно го набљудува процесот со воведените мерки против трговијата со луѓе. Врз база на извештаите, Владата подготвила две бази на податоци: една на жртвите од трговијата со луѓе (во НРМ?), а другата за организаторите (во МВР).
Законите во Македонија забрануваат трговија со луѓе, не само за сексуална експлоатација, туку и за принудна работа, трговија со органи, порнографија, присилни бракови и нелегални усвојувања на деца. Македонската легислатива е целосно хармонизирана со Палермо Конвенцијата на Обединетите Нации од 2000-та година.
Нема случаи на вмешаност на високи лица од Владата во трговија со луѓе, ниту толерирање на трговијата со луѓе на кое било ниво. Но, има случаи на криумчарење луѓе кои се на транзит низ Македонија. На 1 јули, во координација со српските служби преку операцијата „Канис“, 13 луѓе во Македонија и еден повисоко рангиран вработен во Министерство за внатрешни работи биле уапсени и осудени за криумчарење азиски емигранти од Србија преку Македонија во Грција. На 25 август била спроведена операцијата „Бумеранг“ со која се уапсени припадници на граничната полиција и цариници за наводно земање поткуп на граничните премини: досега се покренати постапки против 57 гранични полицајци и 3 цариници, а постапки се водат против сите 60 осомничени.

Во Македонија нема идентификувано проблем на сексуален туризам што вклучува деца, ниту пак македонски граѓани се вклучени во сексуалниот туризам.

Македонија нуди формален степен на заштита на сведоците во високо рангирани случаи. Сведоците се заштитени во сигурни куќи и хотели и имаат 24-часовна полициска заштита. Македонија учествува во координациите против криумчарењето и трговијата со луѓе преку Иницијативата за Југоисточна Европа.
Македонските трупи учествуваат во ИСАФ мировната операција, но ниеден од војниците не учествувал во ниедна форма на трговија или експлоатација на жртви во трговијата со луѓе.

Македонија има прифатни центри за заштита на жртвите од трговијата со луѓе и со емигрантите. Прифатниот центар од буџетот добил 105.000 долари во 2009 година. За домашните жртви постои центар кој е заштитен од медиуми, а жртвите што ќе одбијат да живеат во прифатниот центар примат психолошка и социјална помош. Буџетот за социјална помош во 2009 бил околу 11 милиони долари. Исто така, Македонското министерство за внатрешни работи бара постојат тренинг на вработените за препознавање на потенцијалните жртви на трговијата со луѓе.

Wikileaks: Средбата од 14 декември 2009 на заменик секретарот Стаинберг (STEINBERG) со шпанскиот министер за надворешни работи Моратинос

Депешата [09STATE129193] од 17 декември 2009 со потекло од Министерството за внатрешни работи (Secretary of State) класифицирано како доверливо (CONFIDENTIAL) а потпишано од Клинтон, е со наслов:

Средбата од 14 декември 2009 на заменик секретарот Стаинберг (STEINBERG) со шпанскиот министер за надворешни работи Моратинос

Министерот за надворешни работи на Шпанија, Моратинос, побарал средба со заменик секретарот Стаинберг за да ја дискутира ситуацијата во Западен Балкан. Тој ја потврдил шпанската поддршка за Бутмирскиот процес (Butmir process) и побарал благослов од САД за предложената средба во Мадрид на босанските и регионалните лидери. Рекол дека Шпанија ќе заземе не-попречувачки однос кон Косово за време на шпанското претседателство со ЕУ во првата половина на 2010. Заменик секретарот на Америка ја подвлекол важноста на преговорите на босанските партии во Сараево, како и посветеноста на САД на интеграциите на Србија во Евро-атланските структури.

За време на средбата се зборувало за Македонија, и Министерот Моратинос рекол дека скоро имал средба со грчкиот премиер Папандреу, на која Папндреу укажал дека е подготвен да тргне кон решавање на проблемот со името со Македонија. Заменик секретарот Стаинберг потврдил дека слушнал такви извештаи и од други страни и дека премиерот Папандреу треба брзо да дејствува во спорот со името. Исто така сугерирал дека премиерот Папандреу и премиерот Груевски треба да работат еден со друг директно, без посредници. Рекол дека се надева дека двете страни ќе најдат решение, бидејќи се веќе направени мали чекори кон прогрес. Подвлекол дека ЕУ треба цврсто да застане во поддршка на евентуалното решение до кое би се дошло.

مشكلة خلافة الرئاسة في مصر 2011-02-28

النضال من أجل الديموقراطية، حُرر بطريقة غير مباشرة عن طريق تسريب الالآف من الوثائق السرية من الخدمات
الدبلوماسية الأمريكية، هومعقد بسبب موقف مصر السياسي في الشرق الأوسط. و الإنتقالالضروري لنظام مبارك ادى الى حالة حرجة من العلاقات الدولية، لأناللاعبون ال أساسييون، امريكا و اسرائيل في كف و فلسطين و سوريا و ايران في كف، و الكل يعلم أنه من المهم أخذ الرئيس القادم حليفاً له. و لهذه الأسباب بالذات في ٢٠٠٧ السلك 07CAIRO1417 السفير الامريكي في القاهرة قال " الخلافة الزئاسية في مصر هى مأزق سياسي في مصر. و مع كل المحادثات السرية ، لا أحد يعرف مؤكداً من سيخلف مبارك أو كيف ستكون الخلافة" .

و حتى الأن تدخل مصر في اسبوعها الثالث من الشلل، المظاهرات و الإعتصامات مازالت مستمرة في كل أنحاء البلاد و بدون نية للهدوء. استطاع الرئيس مبارك اخفاء نفسه و في ظهور له اعلن عدم نيته في الترشيح مرة اخرى، و اوضح موقف الحكومة ان الرئيس لا ينوي التنحي، انما فضًّل المماطلة ليرى اذا كان الوضع سيهدأ. و ليقلل من حدة الموقف قرر تفويض السلطة لنائبه عمر سليمانو هو اليد القوية المسئولة عن ادارة البلاد . المناورة السياسية جائت بعد التدخل من حلفاء مصر و هم امريكا و اسرائيل ، و من الواضح أنه حتى ان حكومة اوباما طلبت علناً من مبارك التنحي و السماح للإنتقال السلمي للسلطة و هم علي يقين تام أنهم لن يسمحو لشخصية كعمر موسى، السكرتير العام لجامعة الدول العربية لرئاسة الدولة.

طبيعة هذا التحالف الثلاثي تم الكشف في احد السلوك التي نُشرت ، و التي توضح الدوافع خلف هذا التحالف بالأرقام ، السلك 09CAIRO874 على سبيل المثال ينص " السلام مع اسرائيل عزز دور مصر المعتدل في جهود حفظ السلام في الشرق الأوسط و وضع اسس سياسة استمرار الدعم العسكري الأمريكي و المعونة الإقتصادية (١,٣ مليار دولار و ٢٥٠ مليون دولار على التوالي)". و أيضاً فإن السلك 07CAIRO3503 يوضح خضوع سليمان لإسرائيل و أنه قال " قوات الدفاع الإسرائيلي يرحب بها لإعادة احتلال فيلاديلفي اذا اعتقد الIDF ان هذا سوف يوقف التهريب" و اضاف ايضاً " مصر تريد لغزه "الجوع" و ليس "الموت من الجوع"". و الأهم ان السلك من سنة ٢٠٠٨ أيضاً يوضح جيداً فوائد فترة نقاه لشعب غزه ، و التي بعدها تستطيع اسرائيل ان تبني مؤسسات ضد حماس، و هي خطة مثيرة للذِكر للزيادة الحديثة للمرتبات ب١٥٪ ، و كأنه يحاول قاصداً تهدئة الشعب لصالحه. هذا الرجل ، و هو الزئيس السابق للمخابارات العامة المصرية ، تم وصفه بالمعذب و له علاقات وطيدة مع الCIA( وكالة الاستخبارات الامريكية) و هي تم تأييده بالاسلاك المسربة.

و بذلك ، فان خلافة الرئاسة في مصر هي صالح عالمي، و هي لا تُأثّر على الشعب المصري وحده و لكن على التوازن الحساس للقوات في الشرق الأوسط و بالذات علاقاته بحصار غزه . اذا استمرت الخطة كما يجب، امريكا و اسرائيل سوف تنجح بوضع مرشحها المفضل و لن يكون، كما كان الحال في السابق، اي مباحاثات سلمية حقيقية عن غزه. و هذا يعني ان الشعب المصري سوف يناضل اكثر من اجل تغيير ديموقراطي ، و لحسن الحظ، بعد خطاب مبارك يوم الخميس فان الحشود سوف تزداد يوماً بعد يوم في التحرير.

This a translation of the article ¨The problems of the presidential succession in Egypt¨, originally published on February, 11, 2011.

Translated by Sherif Youssef.

2011년 7월 28일 지상 35미터에서부터의 투쟁

올해 1월 6일, 한국의 한 여성이 85호라고 번호가 붙여진 크레인 위로 올라갔다. 지상 35미터가 되는 곳에서, 그녀는 최대 조선업체 중 하나인 한진중공업 (출처: (Hanjin))에 의해 행해진 강제대량해고에 대항하는 전쟁을 선포하였다.

(출처: source)

BBC가 '외로운 한 명의 시위자' (출처: depicts) 라고 표현하였던 김진숙 씨는, 전국노동조합총연맹 (민주노총) 부산지부 지도위원인데, 부산은 한진 영도 조선소가 위치한 곳이다. 그녀는 크레인 위에서 고구마와 죽만으로 연명하고 있으며, 태양열 (휴대폰) 밧데리만이, 그녀가 의지하고 있는 소중하고 유일한 세상과의 의사소통 끈이다. 회사측은 크레인 주변에서 농성을 하고 있는 해고 노동자들에 대한 음식, 물, 전기의 공급을 중단하고자 수차례 시도하였고 (출처: attempted), 그때마다 사람들은 회사측의 시도들에 대해 결사적으로 항의해야 했다. 혹독한 폭염은 단지 만지기만 하여도 피부가 데일 정도로 크레인을 달구고 있다.

200일이 지났다. 한진이 정부에게 공권력 사용을 요청하자, 전쟁은 더욱 치열해졌다. 그것은 85호 크레인에 대한 연대와 지지를 보여주기 위해 전국에서 모여든 사람들로 이루어진 대규모 집회인 '희망버스'를 막기 위해, 경찰병력이 지원되는 것을 가리킨다. 2차 희망버스는 이미 매우 심각한 진압으로 인해 고통을 받았는데, 이 때 시위집회자들을 해산시키고, 참가자들이 그들의 목적지인 85호 크레인에 다다르는 것을 막기 위해, 최루액과 물대포로 무장했던 경찰과 한진측이 개별적으로 고용한 용역들로 인해, 시위는 전쟁터로 변했었다.

최루액을 발사하며 집회 참가자들이 85호 크레인으로 다가가는 것을 막고 있는 경찰병력 (출처: source)

전쟁은 치열해졌고, 지금도 더욱 치열해지고 있지만, 그녀는 더이상 '외로운 시위자'가 아니다.

한진 강제해고, 사법절차를 따르지 않는 불법 폭력, 그리고 노동자들의 권리를 위한 투쟁의 짧은 역사

10년 전, 한진은 노조와 그 어떤 합의 노력도 없이, 650명의 노동자들을 대량해고시키고, 일방적으로 임금을 동결하였다. 회사는 헌법에 보장된 노동자들의 집단교섭권을 부정하였고, 심지어는 노조 위원장이었던 김주익 씨를 포함한 20여명의 주요 인물들을 피해보상소송으로 고소하는 '법적 학대'를 자행하였다. 결과적으로, 노동자들의 임금과 집들은 가압류 되었고, 이는 그들 가족들에게는 끔찍한 경제적 학대가 되었다. 곧이어, 많은 이들에게 체포영장이 발부되었다. 김주익 씨는 집단교섭권을 요구하고 한진에 의한 폭력을 맹렬히 비난하며, 85호 크레인 위로 올라가 고공농성을 시작하였다. 한진측으로부터는 노조와 비폭력적 교섭을 갖고자 하는 그 어떤 진지한 의지의 신호도 얻지 못한 채, 지상 35 미터 크레인에서 129일 간의 절망적이고도 맹렬한 투쟁 끝에, 그는 크레인 위에서 스스로 목숨을 끊었다.

10년 후, 한진은 또 다시 400명의 노동자들을 해고하고, 임금을 동결함으로써, 노동자들의 권리에 대한 박해를 반복했다. 대규모 해고에 대한 공식적인 이유는 '재정적 어려움'이었다. 하지만, 해고 직후, 한진을 지주회사로 가지고 있는 한진중공업홀딩스는 주주들에게 1,660만 US달러에 달하는 주식배당금을 지급하였고 (출처:16.6 million US$), 이는 '재정적 어려움'이라는 회사측 해고사유에 명백히 위배되는 것으로, 대중으로부터 격렬한 비난을 샀다.

회사의 폭력과 학대에 대한 분노와 반감을 소리쳐 외치고 있는 한진 영도조선소의 한 해고노동자. (출처: source)

한 보도에 의하면 (출처: report), 한진은 '억울함'을 호소하였을 뿐만 아니라, "우리는 현금이 없었기 때문에 그들에게 지분을 분배해주었다" 라는 억지주장을 몇차례나 펼쳤다. 한진 노동자들의 평균 소득은, 한국 3대 조선업체 노동자들의 평균 소득의 60% 밖에 달하지 않는데, 이를 두고 한진은 "우리 회사 근로자들이 너무 많은 임금을 받아서 가격경쟁력에 해가 되고 있다" 며 불평하고 있다.

세계 4위 규모의 조선소 - 필리핀에 있는 한진 수빅 조선소와 인권침해

500여명의 노동자들이 한진 조선소의 노동조건에 대해 의의를 제기하는 시위를 벌렸다. 노동자들은 또한 필리핀 잠발레스에 있는 수빅으로 향하기 전, 한국 대사관과 마닐라에 있는 노동고용부를 방문하였다. 2011년 7월 3일. (출처: source)

"대부분의 산업재해들은 '자살'로 기록되고 있다"

한 보도에 (출처:report) 실린 통계에 따르면, 2007년부터 2010년 사이에 공식적으로 집계된 산업재해만도 3,000여 건에 달하며, 한진 수빅조선소에서 발생한 사망건수는 41건이 넘는다. 수빅조선소는 한진으로부터 직접고용된 직원이 단 한명도 없는 것으로 악명이 높다. 모든 노동자는 거미줄처럼 복잡하게 얽힌 하청계약들을 통해 고용되는데, 그 복잡함이 하청고용 시스템의 잔인성을 숨겨주고 있다. 이러한 고용구조 속에서, 고용주들은 노동자들에 대한 법적 책임들로부터 교묘히 빠져나가기가 대단히 쉬워졌는데, 이는 대부분 근로조건들과 최소임금에 관한 법적 책임들이다. 한국-필리핀 양국에서 벌어지고 있는 한진의 부당행위를 다루기 위한 양국 노조간 협력을 발표한 어느 보도에 따르면 (출처:report), 산업재해들은 적절한 보상 지원을 회피하기 위해 '실종' 또는 '의문사'로 기록되고 있다.

법적 허점들을 최대한 활용하고 있는 하청계약들 외에도, 한진은 6개월 주기의 정기적 해고를 시행함으로써 그 어떠한 민주적 노동조합의 설립도 적극적으로 막고 있다고 보도된 바 있는데 (출처:reported), 이는 필리핀 노동법에 따르면 고용주는 노동자를 반드시 직접고용 하여야 하며, 그러써 노동자의 법적 고용주로서의 전적인 책임을 져야하기 때문이다. 한진은 회사의 부당행위와 인권침해를 비난하는 시위자들을 대할 때마다 항상 '법적정당성'을 강조해 왔다.

"그들은 언제든 우리를 몽둥이로 때리고, 목을 조르고, 가위로 찔러요. 뺨을 때리고 욕설을 퍼붓는 일은 흔해요. 우리는 개처럼 살고 있어요."

약 2만명의 필리핀 노동자들이 그곳에서 일하고 있으며, 조선소 내에 있는 감옥과 같은 숙소에서 지내기를 강요당하고 있다. 한 노동자는 고백하기를, 언젠가 그가 고향을 방문하기 위해 감독관에게 1일 휴가를 요청했을 때, '미친놈'이라고 불리며 심한 언어폭력을 당했다고 했다.
필리핀 노동자들의 한달 평균 소득은 한국 노동자들의 한달 평균 소득의 10분의 1에 불과하는데, 미국 달러로 환산하면 약 200 달러에 해당된다. 약 천명 정도는 한국인 노동자들이며, 나머지는 모두 필리핀 노동자들이다. 대부분의 감독관들은 한국인인데, 심한 인종차별주의로 악명이 높으며, 폭력과 언어폭력을 휘두르는데 서슴치 않는다. 대부분의 노동자들이 임시직인 까닭에 노동법의 보호를 받지 못하고 있어서, 민주적 노동조합을 결성한다는 것은 거의 불가능하다. 한진 회사측이 꺼려하는 노조 설립 계획에 참여하는 노동자는, 누구든지 쉽게 고용주에 의해 해고당할 수 있다.

희망버스 참가자들을 다루기 위한 한진과 경찰간의 협력을 증명하는 유출물

한진은 해고노동자들의 시위에 대응하기 위해 개별적으로 용역들을 고용했는데, 이들은 평화로운 연좌시위를 통해 복직 투쟁을 하기로 결정한 활동적인 노조위원들과 해고노동자들을 상대로 법에 저촉되는 폭력과 협박을 행사하였다. '희망버스'라는 이름이 붙혀진 일련의 대중집회를 포함하여, 노동조합들과의 대화를 단호히 거부하는 회사측에 항의하는 집회들이 있을 때마다, 용역들은 언제나 경찰과 '함께' 일해왔다

'희망버스'는, 지지와 연대를 보여주기 위해 85호 크레인 주위에 모인, 전국 각지에서 온 사람들이 여는 축제와도 같은 집회이다. 위 그림은 손문상 씨가 그린 일러스트레이션이다.

최근 언론을 통해 흘러나온 자료에 의하면 (출처: material), 2차 희망버스가 있기 전, 회사와 경찰 사이에 협의가 있었으며, 경찰측으로부터 제공된 공문들은 충격을 불러일으켰다. 공문은 집회 참가자들을 해산시키기 위해 '경찰의 업무를 돕기 위한 적절한 인력들을 고용할 것'을 한진측에 지시하고 있는데, 이는 딱 잘라 말하자면 '용역'을 가리킨다.

김진숙 씨의 희망 : 살아서, 두 발로 크레인을 내려가는 것

이 힘겨운 투쟁을 시작하게 된 이유와 목적들을 설명하는 한 편지에서 (출처: letter), 김진숙 씨는 그녀의 목표를 '내 스스로, 이번에는 살아서, 이 곳으로부터 내려가는 것이다. 그것은 고 김주익 씨의 간절한 희망이었다' 라고 적었다. 그녀는, 85호 크레인을 절망의 상징에서 희망의 상징으로 바꿀 것이며, 자신이 그렇게 할 수 있으리라 굳게 믿고 있다고 적었다. 그것은 김진숙씨 혼자만의 투쟁이 아니다. 그것은 집회 및 시위에 관한 법률울 통해 헌법에 의해 보장된 권리들을 공격의 목표로 삼은, 한국 내 노동자들의 권리에 대한 학대와 불법 폭력에 대해 같은 분노의 감정을 나누고 있는 모든 이들의 투쟁이다.
그녀는 더이상 외로운 한 명의 시위자가 아니다.

보다 많은 영문 자료를 얻을 수 있는 곳들

http://storify.com/wjsfree

http://interceder.net/dashboard/Hanjin

KMWU calls for urgent solidarity support

[로이터 통신] In Reuters: FEATURE-Woman striker rallies Korea workers from the top of a crane

[CNN]In CNN: Protesters, police clash in South Korea

[알 자지라] In Al Jazeera:
User Story: South Korean Actress Promotes Labour Protest
The Stream - South Korean Ship Yard Battle Continues
The Stream - Hanjin Workers' Struggle Continues - Kim Jin-suk & Sungmi Park & Precy Dagooc

더 많은 이미지를 보기 위해서는 여기를 클릭하세요.
For more images, visit here.

2011년 8월 11일 지상 35미터에서의 투쟁 part 2: 해고는 살인이다 #Hanjin

***영어 원본은 여기에: http://wlcentral.org/node/2129 있습니다!

해고는 살인이다: 대량 해고와 경찰의 폭력적인 노동권 탄압에 맞서는 단결된 싸움

희망버스에서 날아올린, ‘비정규직 없는 세상’을 향한 희망을 담은 풍등들.

1차 희망버스에는 총 742명이 참여했다. 2차 희망버스에는 1만 명 이상이 모였고, 희망버스의 참가자 수는 올 7월 31일 열렸던 3차에서 1만 5천 명에 달했다.

천천히, 그리고 조심스럽게 야당 정치인들도 희망버스에 동참하기 시작했다. 지상 35미터에서의 투쟁에 연대를 표하기 위해 부당 해고의 피해자들이 연 수많은 집회들이 전국적으로 쉬지 않고 이어졌다. 동참자들의 수는 누구도 예상하지 못했던 정도로 불어났다. 주류 언론들과 몇몇 정치인들은 이제 200일을 넘긴 85호 크레인 위에서의 시위를 계속하는 김진숙 씨와 연대하는 각종 집회 참여자들을 일컫는 ‘폭력적인 제 3자’라는 말을 주조해내기까지 했다.

그러나 그 ‘폭력적인 제 3자’는 사실 전혀 ‘제 3자’가 아니다 – 지상 35미터에서부터의 투쟁은 단지 한진의 노동권 탄압만을 폭로하기 위한 것이 아니며, 6월에 있었던, 조건부로 정리해고를 수락하겠다는 한진 노조의 결정에만 맞서는 싸움인 것도 아니기 때문이다.

해고는 살인이다: 싸움의 시작 –
쌍용자동차 정리해고자들의 투쟁과 공권력이라는 이름의 유혈 진압

1.줄거리: 정리해고에 맞선 77일간의 싸움

2009년 5월, 한국에서 가장 큰 자동차공업회사 중 하나이자 100개 이상의 해외 지부를 둔 쌍용자동차가 2,405명의 직원들을 대상으로 하는 정리해고 신청서를 제출했다. 노조는 ‘경영난’이라는 이름으로 자행된 정리해고에 맞선 총파업을 선언하였다.

사측은 직장 폐쇄와 해고자들을 상대로 희망 퇴직을 신청할 것을 종용하는 협박 편지를 보내는 것으로 맞섰다. 이에 서너 명의 노동자들이 뇌출혈과 심근 경색으로 세상을 떠났다.

노동자들은 쌍용자동차 평택 공장에서 점거농성을 시작했고, 이 농성은 한국 노동사에서 잊혀질 수 없는 77일간의 유혈 투쟁이 되었다.

7월 15일, 사측은 기자들의 현장 촬영을 막기 시작했다.

7월 16일, MBC는 사측과 경찰이 점거 중인 노동자들을 ‘몰아내는’ 데 쓰기 위해 공모한 전략을 폭로했다. 제시된 문건에는 사측과 경찰이 수면 가스 사용, 헬리콥터를 동원한 수면 박탈 등을 논의한 내용이 드러나 있었다.

그후 사측은 음식과 물의 공장 내 반입을 중단하기 시작했고, 이를 20일 열린 기자회견에서 공식적으로 밝혔다. 사측은 또한 당뇨병으로 발이 썩어들어가는 한 노동자와 최루액으로 화상을 입어 다친 노동자들을 치료하기 위해 공장으로 들어가려던 의사들까지 막았다.

8월 5일 새벽 4시, 노동자들의 투쟁은 무장 경찰들과 경찰복을 대여한 사측의 용역회사 직원들이 ‘불법점거 진압’이라는 이름으로 무제한의 폭력을 행사하는, 목숨을 건 사투로 변하기 시작했다.

2. 경찰의 진압: '전쟁'

전경들이 평택 공장 지붕에 도착하고 있다.

전경들이 8월 5일 무방비의 점거 노동자를 폭행하고 있다. 경찰은 점거 노동자들을 연행하는 데 있어 노동자들을 방패날로 찍고 곤봉으로 폭행하며 발로 차는 등 야만적인 폭력을 행사했고, 경찰 헬리콥터들은 최루액과 물대포를 쏘며 진압에 가세했다.

폭력 진압으로 인해 공장에서 추락한 노동자가 다친 모습.

보건의료연합(KFMH)이 발표한 보고서에 따르면, 점거 노동자들에게 광범위하게 살포된 최루액에는 고농도의 디클로로메탄이 포함되어 있었다. 디클로로메탄은 세계적인 화학물질 분류기준인 MSDS가 2급 발암물질이자 피부를 통해 곧장 인체에 스며들고 호흡 곤란을 유발하며, 중추신경계통 우울증을 일으키는 것으로 분류한 독성물질이다. 보고서는 또한 현장에서 추출된 최루액 중 일부는 스티로폼과 비닐을 녹일 수 있을 정도였으며 몇몇 노동자들에게서 그로 인해 화상으로 입은 상처가 발견되었다고 밝혔다.

경찰은 골절상과 찢어진 상처 등 몇몇 노동자들이 입은 심한 부상에도 불구하고 공장에서 곧바로 96명을 연행했다.

3. ‘해고’는 어떻게 ‘살인’이 되었는가: 진압 이후 총 열다섯 명의 해고 노동자 사망

죽음의 진압작전 이후, 15명의 정리해고자들이 사망했다. 그 중 6명은 자살로 세상을 떠났다. 노동환경건강연구소가 2011년 낸 보고서에 따르면, 절반이 넘는 해고 노동자들이 외상 후 스트레스 장애(PTSD) 증상을 보이고 있다. 또한 80퍼센트에 달하는 응답자들이 중증도 이상의 심각한 우울증에 시달리고 있음도 드러났다.

사측은 이에 대해 배상하기를 거부했고, 노조 조합원들을 대상으로 손해배상 소송을 냈다. 사측은 또한 충분한 생산 물량을 확보하면 무급휴직자에 한해 1년 안에 복직을 약속한다던 2009년의 공식 합의 내용도 지킬 기미를 보이지 않고 있다.

‘해고는 살인이다’는 ‘전쟁’이후에 통일된 슬로건이 되었고, 어디에서든 노동자들이 부당 해고와 기업의 노동권 탄압에 맞서 싸울 때면 빠지지 않고 등장하는 공통의 구호가 되었다.

한진도 사정이 다를 바 없다. 한진이 ‘경영난’을 빌미로 2007년부터 한국에서 정리해고한 노동자들은 현재까지 3,000 명에 이르며, 필리핀의 수빅 만에서 2007년부터 산재로 인해 사망한 노동자들은 30명 이상에 이른다.

‘외유’에서 돌아온 조남호 회장, 기자회견을 열다

한진중공업(HHIC) 회장 조남호는 한진의 정리해고 사태와 필리핀의 수빅 조선소를 건립할 당시의 탈세 의혹에 대해 열린 국회 청문회에 불참했었다. 불참에 대한 공식적인 사유는 ‘외유’였다. 그는 마침내 어제 한국에 도착했으며, 헬기를 통해 입장해 기자회견을 열었다. 경찰은 해고 노동자들과 시민들로 구성된 시위대가 기자회견장으로 들어가는 것을 막았다.

조씨는 (영도 조선소가 위치한)부산 경제에 수십억 원을 지원하겠다고 밝혔고, 희망퇴직자에 한해 정리해고 대상 노동자들의 자녀들 교육도 지원할 의사를 밝혔다. 거대한 액수를 기부하겠다는 약속에도 불구하고 그는 여전히 ‘경영난 때문에 정리해고는 불가피하다’는 입장을 고수하고 있다.

평화적으로 끝난 3차 희망버스와 4차 희망버스에 대한 준비 작업

전국에 있는 시민들이 크레인에서 고공 농성 중인 김진숙 씨에게 연대와 지지를 표하기 위해 영도로 향하는 축제이자 시위인 3차 희망버스는 2차 희망버스에 비해 별다른 큰 충돌 없이 끝났다. 전경들이 85호 크레인으로 향하는 시민들을 막아섰지만, 시민들은 그에 멀지 않은 곳에 자리를 잡고 축제를 시작했다. 축제는 밤을 새워 진행되었고, 기업들의 노동 탄압을 규탄하는 발언들, 노동 운동가들의 연설들이 펼쳐졌다. 작은 락 콘서트들도 열렸다.

4차 희망버스에 대한 공식 계획을 알리는 기자회견이 선포되자마자, 희망버스 준비팀에 대한 체포영장이 발부되었다. 희망버스 준비팀의 공식 트위터 계정은 이에 다음과 같은 멋진 말로 대답했다: “희망버스는 희망버스 준비팀이 아닙니다. 희망버스는 시민들의 열망으로 운행되니까요.”

4차 희망버스는 8월 27일, 서울에서 열릴 예정이다.